چکیده:
پیامدهای مسائل محیط زیستی جنبه های معیشت ، تغذیه ، دسترسـی بـه آب ، سـلامت و حیـات انسان را به نحو بارزی تحت تاثیر قرار داده است .این جنبه ها موضوعات حقوق بشری هـستند که به طرز بیسابقه ای با موضوعات محیط زیستی پیوند خورده اند. رهیافت هـای برنامـه ریـزی محیط زیست ، هنوز برای کمک به تحقق حقوق بشرو پیشگیری از نقض ایـن حقـوق توسـعه نیافته اند. در چنین بستری، تلاش برای تبیین رهیافتی که بتواند ملاحظات حقـوق بـشری رادر برنامه ریزی محیط زیست ادغام کند، ضروری مینماید. در این مقاله از طریق کوششی نظـری، رهیافت حقوق بشر به برنامه ریزی محیط زیست تبیین می شود. این رهیافت در برگیرنده هفـت عنصر است : ١.توجه به همه ابعاد حقوق بشر؛ ٢.توجه به مسئولیت های ناشی از حقوق بـشر؛ ٣.نقش دولت و سایرنهادها؛ ٤.توجه به فرایندو نتیجه ؛ ٥.توانمندسـازی؛٦.تحلیـل علـی و ٧.نقش ارتباطات .
خلاصه ماشینی:
رهيافت برنامه ريزي محيط زيست ، مبتني بر حقوق بشر نسرين مصفا* دانشيار گروه روابط بين الملل دانشکده حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران مجيد مخدوم استاد محيط زيست دانشکده ي محيط زيست دانشگاه تهران ضياء الدين الماسي دانش آموخته ي دکتري برنامه ريزي محيط زيست ،دانشکده محيط زيست دانشگاه تهران (تاريخ دريافت : ١٣٨٨/٦/١١ -تاريخ تصويب :١٣٨٩/٦/١٦) چکيده : پيامدهاي مسائل محيط زيستي جنبه هاي معيشت ، تغذيه ، دسترسـي بـه آب ، سـلامت و حيـات انسان را به نحو بارزي تحت تأثير قرار داده است .
هدف از اين مقاله ، تبيين رابطه ميان اصول حقوق بشرو برنامه ريـزي محـيط زيـست در يـک چارچوب مفهومي تحت عنوان رهيافت حقوق بشربه برنامه ريزي محيط زيست است .
٥. ارتقاء توانمندي در رهيافت حقوق بشر به برنامه ريزي محيط زيست چنانکه پيشتر بحث شد، براي اينکه افـراد، گروههـا، مؤسـسات ، نهادهـاو جوامـع بتواننـد مسئوليت خود را در قبال تحقق حقوق بشري به انجام رسانند، بايد از توانـايي لازم برخـوردار باشند.
از آنجـا کـه تاکيـد رهيافـت حقوق بشرنه تنها بر اقدامات مناسب براي تحقق حقوق است بلکه بر حصول نتيجه (رعايـت ، صيانت و تامين حقـوق ) بـه همـان انـدازه اصـرار دارد، لـذا توجـه دهـي بـه ضـرورت چنـين بازنگريهايي و اقدامات شايسته و موثر در جهت تقويت و بهبود قوانين بحث شـده از طريـق سازوکارهاي رسمي که در قوانين پيش بيني شده و يا پشتيباني و حمايت جنبش هاي اجتمـاعي از ديگر عناصر توانمندسازي در رهيافت حقوق بشر به محيط زيست تلقي مي شود.
22-The International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR) adopted by the United Nations General Assembly on December 16, 1966, and in force from January 3, 1976.