چکیده:
از جمله الگوهای گردشگری در نواحی روستایی، گردشگری خانههای دوم است. گردشگری خانههای دوم همانند دیگر انواع گردشگری دارای آثار مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. تاثیر این نوع گردشگری بر کیفیت زندگی ساکنان محلی می تواند از جمله این اثرات باشد در این راستا هدف پژوهش بررسیوتبیین اثرات گردشگری خانه های دوم در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی در ناحیه روستایی رودبار قصران است. روش شناسی این تحقیق توصیفی و تحلیلی و داده های مورد نیاز با اسنفاده از پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری این پژوهش ساکنان محلی در روستاهای ناحیه است که در هر یک از روستاهای نمونه به طور برابر 22 سرپرست خانوار به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. همچنین با بهرهگیری از آزمون های آماری در محیطی نرم افزار SPSS دادههای جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگری خانه های دوم در ناحیه روستایی رودبار قصران نقش موثری بر بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی داشته است. به طوری که از 9 قلمرو مورد مطالعه در هفت قلمرو کیفیت محیط، فعالیت و اشتغال، مسکن، سلامت و رفاه، درآمد و ثروت، مشارکت و همبستگی و امنیت و بهزیستی فردی، موجب بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی شده ولی در دو قلمرو آموزش ـ فرهنگ، تفریح و اوقات فراغت بهبودی حاصل نشده است. همچنین نتایج در خصوص اثرات گردشگری خانههای دوم بر قلمروهای کیفیت زندگی نشان دهنده آنست که جز در قلمرو مسکن در دیگر قلمروها تفاوت معناداری در بین روستاهای مورد مطالعه وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) -با مقایسه وضعیت روستاهای نمونه براساس نقش گردشگری خانههای دوم در بهبود هریک از قلمروهای مورد مطالعه کیفیت زندگی با استفاده از تحلیل واریانس همانطوریکه جدول 8 نشان میدهد میتوان پذیرفت با توجه به مقدار جز در قلمرو مسکن که وضعیت مشابهی بین روستاهای نمونه حاکم است )50/0<eulav p( در سایر قلمروها در بین روستاها تفاوت معناداری وجود دارد )p 50/0>eulav( .
نتایج مطالعات نشاندهنده آن است که:-الگوی گردشگری خانههای دوم در نواحی روستایی مورد مطالعات جز در دو قلمرو آموزش-فرهنگ و تفریح و اوقات فراغت که نقش موثری نداشته و نتوانسته بهبودی حاصل نماید،در هفت قلمرو دیگر یعنی قلمروهای کیفیت محیط،فعالیت و اشتغال،مسکن، سلامت و رفاه،درآمد و ثروت،مشارکت و همبستگی و بهزیستی فردی و امنیت گردشگری خانههای دوم دارای تاثیری مثبت بوده و بهبود کیفیت زندگی ساکنان را در این قلمروها بدنبال داشته است.
-بررسی نقش گردشگری خانههای دوم در کیفیت زندگی ساکنان محلی براساس هریک از قلمروهای مورد مطالعه و به تفکیک روستاهای نمونه نشان داد که این الگوی گردشگری در قلمروهای تفریح و اوقات فراغت و آموزش فرهنگ به ترتیب تنها در روستاهای آهار و گرمابدر،در قلمرو بهزیستی و امنیت فردی جز در روستای گرمابدر،در سایر روستاها و در 6 قلمرو دیگر در همه روستاها موجب بهبود کیفیت زندگی ساکنان شده است.
سهم نسبی هر قلمرو در رضایت از کیفیت زندگی به واسطه گردشگری خانههای دوم با بهرهمندی از روش تحلیل رگرسیون چندگانه نشان میدهد که قلمرو فعالیت و اشتغال،مسکن و درآمد- ثروت بیشترین تاثیر علی در بین قلمروهای مورد مطالعه داشتهاند همچنین ضریب تعیین شده کیفیت زندگی به وسیله این مدل برابر 53 درصد محاسبه گردیده و نشاندهنده آنست که 53 درصد از مجموع تغییرات متغیر وابسته توسط این مدل تبیین میشود (شکل 3)."