چکیده:
نظریه منابع انسانی فرض می کند که درآمد شخصی افراد تابعی از آموزش و تجربه آنهاست، بنابراین نابرابری در توزیع درآمد را باید در نابرابری های آموزشی جستجو کرد. آموزش فرایندی پویاست که مهارت و توانمندی نیروی انسانی، بازدهی او و در نتیجه درآمد فرد و جامعه را افزایش می دهد. در پژوهش حاضر، براساس نظریه منابع انسانی که تغییرات درآمد را تابعی از سطح تحصیل و تجربه می داند و فرض می کند که سطح درآمد عمدتا توسط دو متغیر آموزش و تجربه تعیین می شود، برای توجیه تغییرات درآمد شخصی افراد با توجه به نظریه منابع انسانی دو مدل نیمه لگاریتمی و لگاریتمی متعالی با 3000 داده جمع آوری شده از چهار نوع بخش آموزشی دولتی، آموزشی خصوصی، و غیرآموزشی دولتی و غیرآموزشی خصوصی مربوط به آبان ماه 1386 (داده های مقطعی) با استفاده از نرم افزار Eviews5 به روش OLS برآورد شد و مورد آزمون قرار گرفت. ضمن بررسی سازگاری آن با نظریه منابع انسانی فرضیه های زیر آزمون و تایید شد. 1. بازده آموزش در ایران از چین بیشتر است. 2. بازده تجربه در ایران از چین بیشتر است. 3. در ایران و چین درآمد مردان در شرایط یکسان تحصیل و تجربه از درآمد زنان بیشتر است.
خلاصه ماشینی:
/ / / / مقالات / / مقایسه بازده آموزش و تجربه در ایران و چین دکتر محمد لشکری ١ (تاریخ دریافت ٩٠/٦/١٠ تاریخ تصویب ٩١/٩/٢٦) چکیده نظریه منابع انسانی فرض می کند که درآمد شخصی افراد تابعی از آموزش و تجربه آنهاست ، بنابراین نابرابری در توزیع درآمد را باید در نابرابری های آموزشی جستجو کرد.
در پژوهش حاضر، براساس نظریه منابع انسانی که تغییرات درآمد را تابعی از سطح تحصیل و تجربه می داند و فرض می کند که سطح درآمد عمدتا توسط دو متغیر آموزش و تجربه تعیین می شود، برای توجیه تغییرات درآمد شخصی افراد با توجه به نظریه منابع انسانی دو مدل نیمه لگاریتمی و لگاریتمی متعالی با ٣٠٠٠ داده جمع آوری شده از چهار نوع بخش آموزشی دولتی ، آموزشی خصوصی ، و غیرآموزشی دولتی و غیرآموزشی خصوصی مربوط به آبان ماه ١٣٨٦ (داده های مقطعی ) با استفاده از نرم افزار Eviews٥ به روش OLS برآورد شد و مورد آزمون قرار گرفت .
هدف از این مطالعه اندازه گیری بازده مادی آموزش در سطوح مختلف تحصیلی ١ و مقایسه آن با چین است یعنی هر سال تحصیل چه میزان به درآمد شخصی افراد در بخش های خصوصی و دولتی می افزاید و آیا بازده آموزش در دو کشور متفاوت است ؟ نظریه منابع انسانی فرض می کند که درآمد افراد تابعی از سطح آموزش و تجربه آنهاست .