چکیده:
امنیت شغلی دارای دو بعد عینی و ذهنی است.بعد عینی به عدم وجود عوامل تهدیدکننده در سازمان و بعد ذهنی به احساس و ادراک از نبودن موانعی در جهت اشتغال در حال و آینده اشاره میکند.عوامل فردی، سازمانی و محیطی در تعیین سطح امنیت شغلی مؤثرند.امنیت شغلی بسیار زیاد و بسیار کم منجر به عملکرد ضعیف و غیرمولد است و حدی از امنیت شغلی مولد و منابسب خواهد بود که به افزایش عملکرد کمک نماید.در این مقاله انواع راهبردها،برنامهها و راهکارهایی ارائه میشود که بر کنترل و حذف عوامل تهدیدکننده؛اصلاح نگرشها و باورهای ذهنی؛و افزایش توان کارکنان برای کنترل و مقابله با عوامل تهدید کننده اثراتی دارد.
خلاصه ماشینی:
"تهدیدکننده؛اصلاح نگرشها و باورهای ذهنی؛و افزایش توان کارکنان برای کنترل و مقابله با عوامل تهدید
کارکنان باید فرایند طراحی ساختارهای سازمانی در نظام اداری به سمت ایجاد ساختارهایی با ویژگیهای زیر حرکت کند:
ابهام و تضاد نقش مدیران و کارکنان شده و این وضعیت،احساس عدم امنیت شغلی را به دنبال دارد و یکی از بزرگترین منابع تهدید امنیت شغلی،وجود مقررات و تشریفات زاید
راهکارهای زیر آثار مبتنی بر روی امنیت شغلی کارکنان خواهد داشت:
-حفظ آمادگی مهارتی و روانی کارکنان برای کار در مشاغل مختلف یک طیف شغلی
قرار گیرد لازم است از میزان ساعت حضور فیزیکی کارکنان در نظام اداری کاسته شود و
هر اندازه اطلاعات در سطح نظام اداری به شکل شفافتر و آزادتری جریان پیدا کند، نگرانی و احساس عدم امنیت کاهش خواهد یافت.
1. ایجاد نظام یکپارچه حمایتی و رفاهی برای کارکنان دولت شامل:
کارکنان است از جمله این عوامل و منابع میتوان به ویژگیهای زندگی نامهای مانند
شد و در نهایت شرایط لازم برای ایجاد آرامش و اطمینان و تحقق امنیت شغلی مناسب
است که با بهرهگیری از اصول و فنون رفتاری و روانشناختی،مداخلات پیشگیرانه و مقابلهجویانه را برای پیشگیری و کنترل عوامل و منابع ایجاد استرس و تأمین آرامش و
برای دستیابی به این هدف کارکنان دولت باید
عوامل و منابع تهدید امنیت شغلی است و نهتنها ارزیابی فرد از شدت عامل تهدید اثر
مدیران و کارکنان باید در راس برنامههای سازمانهای دولتی برای تحقق امنیت شغلی
ایجاد توازن بهتر بین برنامههای کار و زندگی آنان و نیز افزایش امنیت و رضایت شغلی"