چکیده:
هدف از این تحقیق، بررسی عملکرد ناحیه صنعتی روستایی روانج و نقش آن در توسعه روستایی، اشتغال و درآمدزایی، بهره وری از امکانات موجود، تثبیت جمعیت روستایی (جلوگیری از مهاجرت به شهرها) شناسایی نقاط مثبت و منفی احداث و راه اندازی این طرح و بالاخره شناخت مشکلات و ارائه پیشنهادهاست. روش تحقیق در این مقاله «توصیفی- تحلیلی و پیمایشی» است. یافته های پژوهش نشان می دهد، ناحیه صنعتی راونج در توسعه روستایی دهستان دودهک موفق نبوده و نتوانسته است به اهداف اولیه دست یابد. عدم دستیابی به اهداف مورد نظر باعث عقب ماندگی دهستان دودهک از توسعه مطلوب شده و افزایش بیکاری، مهاجرت به سمت نقاط شهری اطراف مانند شهرهای دلیجان و قم، کاهش درآمد و پس انداز روستاییان، کاهش امنیت شغلی و تنزل سطح رفاهی جوامع روستایی مورد مطالعه را به دنبال داشته است.
The main objective of this research is investigating the performance of Ravang’s rural – industrial area and its role in rural development، occupation and income، using available equipments، stabilizing rural population (preventing migration to cities)، identifying positive and negative points of establishing and starting this plan and finally recognizing problems and providing suggestions. The method of this research is descriptive، analytical and survey. Findings of this research show that Ravang industrial area was not successful in rural development of Dudehak village and could not attain its primitive goals. Failure to attain goals result in the lag of Dudehak from proper development and it caused an increase in unemployment، migration to around cities like Delijan and Qom، lack of increase in villagers’ saving and income، a reduction in occupation security and a decrease in welfare of rural societies.
خلاصه ماشینی:
"4. روش پژوهش سؤال این تحقیق عبارت است از:«تأثیرات اقتصادی-اجتماعی ناحیه صنعتی روانج دردهستان دو دهک کدامند»؟برایناساس،فرضیه زیر مطرح شده است: «به نظر میرسد ایجاد ناحیه صنعتی روانج در توسعه روستایی دهستان دو دهک مؤثراست».
(علت همۀ اینموضوعها به خاطر به کار نگرفتن نیروی کار روستایی در واحدهای صنعتی ناحیه است)و 40/8%از افراد روستا با بیشترین فراوانی معتقدند که بین فعالیت کارگاهها و کارخانههابا فعالیت اقتصادی روستا تناسب کمی وجود دارد(براساس آمار جهاد کشاورزی درسال 1386،74 درصد فعالان اقتصادی دهستان در بخش کشاورزی فعالیت میکنند و تنها16%در کارگاهها و صنایع مشغولند).
(به تصویر صفحه مراجعه شود)همان گونه که در جدول شماره 8 ملاحظه میشود،ضریب همبستگی برای آزمونرابطه مدت زمان فعالیت در ناحیه صنعتی و فرضیه تحقیق برابر 544/-r است که حاکیاز رابطه متوسط و مثبت بین این دو متغیر است.
5. پیشنهاد دیگر که برای بهبود وضعیت اقتصاد و معیشت روستاها مفید است،ایناست که به کارگاهها و کارخانههایی که به تولید محصولاتی میپردازند که مواد اولیهآنها از روستاهای اطراف تأمین میشود،تسهیلات ویژه بانکی و با سود کمتر ارائه شود،تا به تشویق توسعه بیشتر این گونه صنایع(تبدیلی)کمک شود و به نوعی اولویت توسعهصنایع در ناحیه صنعتی با صنایع غذایی و تبدیلی مرتبط با مواد اولیه روستاها باشد.
7. فراهم نمودن تسهیلات و امکانات آموزشی،فنی و تخصصی برای تربیت نیروهایمورد نیاز واحدهای صنعتی در شهرستان از طریق وزارت کار و امور اجتماعی و مراکزآموزش فنی و حرفهای،در راستای ارتقای صنایع روستایی از لحاظ نیروی انسانیو هدایت این نیروهای تربیت شده به سمت نواحی صنعتی روستایی،که خود میتواندتضمینکننده تولید بهتر و با کیفیت بیشتر باشد."