چکیده:
رشد و توسعه نواحی روستایی نیازمند برنامه ریزی و اجرای راهبردهای کارآمد در زمینه های مختلف از جمله گردشگری است. پژوهش حاضر با تدوین راهبرد توسعه گردشگری روستایی و به روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، و از نوع پیمایشی انجام شده است. سه گروه (خانوارهای روستایی، گردشگران، مسئولان) در انجام این پژوهش مشارکت داشته اند. بخش سامان دارای 23 روستاست که از 8 روستا با مجموع 2848 خانوار بر اساس پتانسیل ها و جاذبه ها و موقعیت جغرافیایی شان، 150خانوار به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری جامعه محلی انتخاب شدند. و از جامعه آماری گردشگران نیز بر مبنای برآورد تعداد گردشگران در طول یک هفته (600 نفر)، 60 نفر و از مسئولان به تعداد 20 نفر (تقریبا همه آنها) انتخاب شدند. این پژوهش در چند مرحله و با تحلیل SWOT انجام گرفته و در آن به ارائه راهبرد برای توسعه گردشگری پرداخته شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که در ماتریس ارزیابی داخلی و خارجیIE ، راهبردهای تدافعی به عنوان راهبردهای اجراشدنی در بخش سامان مطرح اند، که از بین آنها بهترین راهبردWT2 با امتیاز 36/7 با نام «زمینه سازی و تشویق مردم به مشارکت در جهت توسعه و تجهیز روستاها از نظر زیرساختارها، تسهیلات و تجهیزات توریستی با حمایت های دولتی» انتخاب و معرفی شد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحقیق بیانگر آن است که در ماتریس ارزیابی داخلی و خارجی EI ،راهبردهای تدافعی بهعنوان راهبردهای اجرا شدنی در بخش سامان مطرحاند،که از بین آنها بهترین راهبرد 2 TW با امتیاز 7/36 با نام>>زمینهسازی و تشویق مردم به مشارکت در جهت توسعه و تجهیز روستاها از نظر زیرساختارها،تسهیلات و تجهیزات توریستی با حمایتهای دولتی<<انتخاب و معرفی شد.
در اینجا کوشش شده است تا با مطالعه بخش سامان و در نهایت باتوجه به امکانات و تواناییها و محدودیتهای منطقه،بستری مناسب به منظور بهبود بهرهبرداری از پتانسیلهای منطقه،با استفاده از روشها و مدلهای تصمیمگیری-همچون ماتریس ارزیابی اولویتدار داخلی و خارجی )EFI و EFE( -به شناسایی جایگاه فعلی گردشگری و سپس ارائه الگوی بهینه بهعنوان راهبرد جدید گردشگری پایدار روستایی پرداخته شود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) پس از تشکیل ماتریس عوامل درونی و عوامل بیرونی گردشگری بخش سامان به منظور کمی ساختن و عملیاتی کردن نتایج از طریق نظرخواهی از مردم و گردشگران و مسئولان در قالب پرسشنامهای حاوی پرسشهای طراحیشده به صورت طیفی،به اولویتبندی اهمیت هر یک از عوامل برای توسعه گردشگری روستایی بخش سامان پرداخته شده است(جدول 3،4).
ارائه الگوی برنامهریزی راهبردی گردشگری پایدار روستایی باتوجه به بررسیهای صورت گرفته و ابزارهای مختلف برنامهریزی راهبردی،از مدل دیوید-فردآر برای ارائه راهبرد مناسب برنامهریزی گردشگری در بخش سامان استفاده شده، که شامل چهار مرحله بدین شرح است: نخست،مرحله شروع1 بیان هدف:ارائه راهبرد به منظور برطرف ساختن یا کاستن از نقاط ضعف و تهدیدها و تقویت، بهبود نقاط قوت و فرصتهای موجود و نیز فراهم کردن بستری مناسب برای بهبود نحوه استفاده از پتانسیلهای گردشگری و در نهایت تعیین جایگاه فعلی گردشگری در نواحی روستایی مورد مطالعه و ارائه الگوی بهینه."