چکیده:
در حالی که برخی امریکاییان، سلاح گرم را تنها برای تفریح و شکار میخواهند، بسیاری دیگر بر این باورند که اسلحه تا حدی امنیت را تامین میکند و هراس انها را در جامعه امریکای در حال تغییر و از بسیاری نظرها در حال زوال، کاهش میدهد. این نگرش مردم امریکا موجب شده است که سردمداران انها از فعالیت مؤثر در کنترل سلاح اجتناب کنند و در عوض با راهاندازی نهادهای مختلفی مثل انجمن ملی اسلحه برای تولید، بازاریابی و فروش اسلحه اقدام کنند. حق حمل سلاح، پیامدهای خطرناک و نامناسبی برای افراد و جامعه امریکا داشته است که در این نوشتار با استفاده از امار و ارقام بدان اشاره خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"در میان پرسشهای بیپاسخ درباره کشتار 12 تن و مجروح شدن 58 تن دیگر از مردم در جمعه گذشته در سینمایی در شهر ارورا در ایالت کلرادو،5 به این پرسش میتوان پاسخ داد که چرا هیچ گفتمان ملی در کنترل اسلحه وجود نخواهد داشت.
[…] در حالی که ترور رهبران امریکا و تراژدیهای زیادی که این کشور به دلیل سلاحهای گرم در طول تاریخ متحمل شده، این کشور را به سوی محدود ساختن سلاح سوق نداده است، چطور میتوان انتظار داشت تنها یک کشتار جمعی دیگر باعث این اتفاق شود؟ با این همه، چه کسی حتی کشتارهای سال جاری را به یاد میاورد: تیراندازی در بیمارستانی در پیتزبورگ6 در ماه مارس، تیراندازی ناگهانی به سیاهان در خیابانهای تولسا7 در ماه اوریل، تیراندازی به چندین نفر در رستورانی در سیاتل8 در ماه مه یا جراحت 17 تن در یک مشروبفروشی در توسکالوسا9 دو روز پیش از حادثه ارورا؟ بسیاری از کشتارها و جراحتهای وارد شده به شهروندان امریکایی در ملا عام انجام میشوند، مثل مرگ و میرهای روزانه در جوامع دورافتاده و جنگزده."