چکیده:
بررسی متون در حوزه تشخیص ناتوانی یادگیری نشان از وجود چندین مدل جهت بررسی وجود ناتوانی یادگیری دارد. دو نمونه از پرکاربردترین این مدلها، مدل «ناهماهنگی هوشبهر ـ پیشرفت» و مدل «پاسخ به مداخله» است. با وجود فراگیری این دو مدل و به خصوص مدل ناهماهنگی هوشبهر ـ پیشرفت، انتقاداتی متوجه آنها است و وجود یک نظریه قوی در صورت استفاده از مدل ناهماهنگی هوشبهر ـ پیشرفت ضروری به نظر میرسد که موجب پدیدآیی و کاربرد رویکرد سومی برای تشخیص ناتوانی یادگیری شده است. در این مقاله سعی شده تا با مروری بر هر سه رویکرد، ملزومات تشخیص حوزه ناتوانی یادگیری بررسی شوند.
خلاصه ماشینی:
"توصیف مدل ناهماهنگی هوشبهر – پیشرفت بهطور کلی مدل ناهماهنگی چهار مؤلفه را برای تعیین صحت تشخیص ناتوانیهای یادگیری در بر میگیرد: 1- تعیین وجود ناهماهنگی میان توان شناختی و پیشرفت The Diagnosis of Learning Disability Model IQ-Achievement Discrepancy Model Response-to-Intervention Model Cattel-Horn-Carroll theory Individuals with Disabilities Education Improvement Act Mastropieri Scruggs Kavale Restori تحصیلی 2- تعیین وجود نقص در فرایندهای شناختی و روانشناختی 3- تعیین اینکه آیا نیازهای آموزشی کودک میتوانند بدون خدمات آموزشی خاص برطرف شود یا خیر 4- ملاحظات مرتبط با محدودیتهای فرهنگی نظیر وضعیت نامناسب اولین مؤلفه در تشخیص، وجود یک تفاوت معنادار میان توانشهای شناختی و پیشرفت تحصیلی است.
در درجه اول استفاده از مدل ناهماهنگی هوشبهر ـ پیشرفت برای تشخیص و مداخله زود هنگام کودکان مشکوک به دشواری یادگیری به وجود آمده بود ولی اکثر کودکانی که در سالهای اول دبستان هستند لزوما ناهماهنگی هوشبهر- پیشرفت را به منظور تشخیص ناتوانیهای یادگیری نشان نمیدهند (اسپیس 2 ، 2002) در نتیجه روند تحصیلی این دانشآموزان دو الی سه سال بدین شکل ادامه مییابد تا اختلاف معنادار مورد انتظار جهت ورود به آموزش ویژه در فرد نمایان شود.
دومین انتقاد عمده به مدل ناهماهنگی برای تشخیص ناتوانیهای یادگیری شیوه متفاوت به کارگیری این رویکرد توسط متخصصان است برای مثال گرشمن، مک میلان و همکاران اظهار میدارند که در ایالات متحده، ملاکهای فدرال در مورد بیش از نیمی از کودکانی که تشخیص ناتوانیهای یادگیری گرفتهاند، صدق نمیکند (گرشام و همکاران، 1996؛ مکمیلان 10 و اسپیس، All Handicapped Children Act Speece Lyon Wait to fail approach Fletcher Gresham Torgeson Juel Stanovich Mac Millan 1999)."