چکیده:
تصمیم گیری راهبردی ، معطوف به حوزه امنیت ملی و بـین المللـی اسـت . تصـمیمات درست نیازمند شناخت دقیق واقعیات ، توان مندی ها و بررسی گزینه های احتمالی و برآورد دقیق هزینه ها و دستاوردهای هر اقدامی با توجه به دو محیط راهبردی داخلی و بین المللـی است . این دو محیط بر هم تاثیر می گذارند و نحوه تعامل آنها به عوامـل متعـددی بسـتگی دارد. عوامل ساختاری در کنار عوامل کـارگزاری ، تهدیـدها و توانمنـدی هـا، ضـعف هـا و آسیب پذیری ها، قواعد و گفتمان ها، مسایل و دستورکارها در طول زمان ، روابـط دو محـیط راهبردی ایران و نظام بین المللی را شکل می دهند. مقاله حاضر با تشریح عوامل و روندهای فوق در درون هر یک از این دو محیط ، سه وضعیت تقابـل راهبـردی بـین ایـران و نظـام بین المللی ، هم سویی راهبردی بین ایران و نظام بین المللی و ترکیبی از هم سویی و تقابل ، به لحاظ موضوعی و موردی در آینده را بررسی می کند.
strategic decision making focuses on national and international security. Good decisions need accurate knowledge of realities، capabilities، analysis of probable options and also accurate estimate of costs and benefits of every action، regarding domestic and international strategic environment. These environments influence each other، and their interaction depends on numerous factors.
Interaction of Iran's strategic environment and international system، in the course of time، has been shaped by agents، threats، capabilities، vulnerabilities، rules، discourses، agendas and Issues، and structural factors.
This article by explaining these factors in both environments، analyze three forms of strategic interaction between Iran and international system: strategic coordination (harmony)، strategic conflict and combination of conflict and harmony.
خلاصه ماشینی:
پرسش های اساسی این است که در آینده قابل مطالعـه ، محـیط راهبـردی بـین المللـی چـه ویژگی هایی خواهد داشت ؟ چگونه می توان فهم درستی از آن به دست آورد؟ چه نسـبتی بـین ایران و محیط راهبردی بین المللی قابل تصور است ؟ ایران در شکل دادن به محـیط بـین المللـی آینده چه نقشی می تواند داشته باشد؟ نسبت خود را با آن چگونه تعریف می نماید؟ برای پاسخ به این پرسش ها، یک سلسله پرسش های پیشینی معرفتی هم هستند که لازم است طرح و پاسخ داده شوند.
منظور از آینده چیست و چه دوره ای را شامل می شود؟ با توجه به اینکه آینده اتفاق نیفتاده است ، آیا راهی برای رهایی از سیطره ذهن پژوهشگر وجود دارد؟ داده هـای لازم بـرای پژوهش آینده نظام و محیط بین المللی ، چگونه قابل جمع آوری است ؟ و بالاخره ، چه نیروهـا و عواملی به آینده شکل می دهند؟ وزن هر کدام از این عوامـل در شـکل دادن بـه آینـده بـه چـه صورت است ؟ برای پاسخ به پرسش های فوق ، به اجمال ، به ضرورت آینده شناسی در مطالعات راهبـردی ، محیط بین المللی ، روش ها و الزامات شناخت محیط راهبردی بین المللی و عوامل شکل دهنده به محیط راهبردی در آینده ، پراخته و تلاش می شود تصویری از محیط بین المللی آینده و نسـبت آن با امنیت ملی ایران ارائه شود.