چکیده:
مقدمه: سیاست توزیع وضعیت اقتصاد را به طور مطلق یا نسبی، به خصوص در مورد افراد ضعیف و گروه های ناتوان جامعه، تحت تاثیر قرار می دهد. از طرف دیگر؛ ازآن جا که اهمیت و ضرورت سلامت، به عنوان یک حق اساسی برای زندگی برکسی پوشیده نیست. می توان اذعان نمودکه سلامتی در واقع نوعی توانمندی است که به زندگی انسان ارزش می بخشد. به عبارتی، سلامتی ثروت است. روش: درمطالعه حاضر اثرات متقابل این دومقوله مهم اقتصادی ـ اجتماعی یعنی نابرابری درآمد ـ سلامت را با تعریف دو شاخص از سلامت (شاخص منتخب مرگ و میر و علل مرگ) و شاخصی از توزیع درآمد (ضریب جینی) را مورد بررسی قرار می دهیم بعد از تصریح مدل، معادلات مورد نظر با استفاده از داده های ترکیبی مربوط به 1385- 1361 برآوردگردیده است. در این مطالعه برای تخمین ضرائب مدل، ازنرم افزار6E views استفاده شده است همچنین برآورد مدل در قالب سیستم POOL و روش اثرات ثابت می باشد. معادلات سلامت - درآمد با دو معیار ضریب جینی و میانگین درآمد برآورده شده اند. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی ازآن است که علی رغم آن که سلامت به هر دو عامل میانگین درآمد و نابرابری درآمد بستگی دارد ولی با توجه به بررسی های انجام شده، سلامت جامعه از نابرابری درآمدی بیش تر متاثر می شود. بحث: بنابراین درجوامعی که نابرابری درآمدی کم ترباشد شاهد سلامت بیش تر برای شهروندان خواهیم بود. با مطالعات بین استانی در گروه های درآمدی مختلف، مشاهده شد که در استان های با درآمد بالا و پایین؛ نابرابری درآمدی بر سلامت جامعه موثر است. همچنین نابرابری درآمد در مقایسه با میانگین درآمدی تاثیر بیش تری برسلامت جامعه دارد.
خلاصه ماشینی:
"بخش دوم-الف)در زمینۀ سلامت و بهداشت به عنوان جزئی از سرمایۀ انسانی که باعث افزایش کیفیت نیروی کار و ارتقاء بهرهوری و به تبع آن رشد اقتصادی خواهد گردید، با دادههای مربوط به ایران هیچ مطالعه و بررسیای صورت نگرفته است و اندک مطالعاتی که موجود است مربوط به دادههای خارج از کشور میباشد،و در بیشتر مطالعاتی که در زمینۀ سرمایۀ انسانی انجام شده است،جنبههای آموزش و مهارت مورد توجه قرار گرفته است.
همانطور که در جداول(14)الی(21)در گروه سوم درآمدی ملاحظه میشود رابطۀ نابرابری درآمدی با مرگ ناشی از علل و مرگ و میر نوزادان با توجه به نتایج،مثبت برآورد شده و به ترتیب برابر 480/43 و 61/6 است و نشان میدهد که در استانهای با درآمد پایین رابطهای ضعیف بین نابرابری درآمد و سلامت وجود ندارد و به بیان دیگر فرضیۀ درآمد مطلق در این استانها رد میشود در این استانها ضریب متغیر میانگین درآمدی اثر منفی و ضعیفی بر شاخصهای سلامت دارد.
برخی از پیشنهادها جهت ارتقا سلامتی ایران در حوزۀ اقتصاد سلامت عبارتند از: 1-بالا بردن کیفیت مراقبت و تأمین رضایت مصرف کننده؛ 2-ایجاد امکان دسترسی همۀ گروههای جامعه به خدمات بهداشتی مورد نیاز؛ 3-گسترش پوشش بیمهای برای تمامی مردم و ایجاد کارآیی و کفایت پوششهای بیمهای موجود برای تأمین هزینههای درمانی؛ 4-جلوگیری از افزایش فزایندۀ هزینههای درمانی به دلیل پیشرفتهای تکنولوژیکی؛ 5-بالا بردن سهم دولت و بیمهها در تأمین هزینههای درمانی مردم؛ 6-ایجاد زمینۀ مشارکت مالی عادلانۀ مردم در تأمین مالی نظام سلامت؛ بنابراین امید است که تمام امکانات موجود و مورد نیاز هر شهروند کشور برای حمایت از تندرستی او به وسیلۀ متخصصان رسمی؛نهادها و سازمانهای بیمهای که در پیشگیری و درمان بیماریها نقش داشته باشد به کار گرفته شود."