چکیده:
یکی از موضوعات مطرح شده در عرفان و تصوف اسلامی، مسئله طبقه بندی کرامات و در نظر گرفتن اسماء و انواع، برای هریک از افعال ناقض عادت است. ارباب سیر و سلوک را در باب این انواع، و اسماء مربوط به هریک، اقوالی متعدد و فراوان است. انواع کرامات، در آغاز، در سه یا چهار طبقه کلی جای می گرفته است، اما به مرور، و هم زمان با پیشرفت و تکامل تصوف، این انواع نیز، تا بیست و پنج قسم افزایش یافتند. آنچه از تامل در باب آرا و عقاید مشایخ اهل طریقت، درخصوص تعداد و انواع کرامات حاصل می شود، آن است که درباره وقوع و ظهور برخی از این اقسام، میان اهل تصوف اتفاق نظر کامل وجود داشته است. این وحدت نظر، سبب گردیده تا همه با یک نام، و یا عناوینی تقریبا یکسان، از این قسم کرامات یاد نمایند؛ اما در باب بعضی دیگر از کرامت ها، این اتفاق نظر مشاهده نمی شود. انواع کرامات را در یک طبقه بندی کلی، به دو گروه «شایع و نادر» می-توان تقسیم کرد. درخصوص انواع شایع، اطلاعاتی فراوان در متون عرفانی موجود است، اما در باب اقسام نادر، به زحمت می توان از خلال منابع اهل تصوف به آگاهی هایی دست یافت. یکی از این انواع نادر، «طوام» نام دارد. طوام، به معنی بزرگ شدن و فربه شدن جسم است. در این مقاله، سعی بر آن است تا با تکیه بر این اسناد اندک شمار، کرامت مورد اشاره معرفی و چگونگی وقوع آن بررسی شود.
One of the topics، raised in Islamic Sufism and Mysticism and specially attended by Sufis، is presumed to be classifying kerāmāts (miraculous power of saints) and considering names and types of supernatural actions. Sufis are said to have various views about these actions، their types and their titles. Kerāmāts were originally sorted in three or four general kinds. But because of the development and evolution of Sufism over time، they were increased to twenty five subcategories. Examining perspectives of Sufi Sheikhs reveals that Sufis were in complete agreement about some of these types. This consensus caused different Sufis to choose rather similar entitles forthese kerāmāts. However، other kerāmāts do not seem to be agreed upon. For example، some Sufis may point to a kind of kerāmāt which is not found in the prominent scholars’ texts. Accordingly، kerāmāts may be divided in two main subclasses of “common and uncommon”. Data about the common category is assumed to be easily accessible، whereas one may hardly gain knowledge of uncommon subgroup through investigation of Sufi sources. One of the uncommon types of kerāmāt is perceived to be “Tawāmm”. Obviously، Records and documents about this uncommon kerāmāt are rare and infrequent. Employing these few documents، the current research aimed at introducing Tawāmm and analyzing the way it happens
خلاصه ماشینی:
ir مقدمه تلاش در جهت طبقه بندی کرامات و در نظر گرفتن اسماء و انـواع ، بـرای افعـال ناقض عادت ، یکی از موضوعاتی است کـه توجـه بـه آن را، حـداقل از قـرن پـنجم هجری قمری ، در میان آرا و عقاید ابراز شده از سوی صاحب نظران مسائل عرفـان و تصوف می توان مشاهده کرد.
نبهانی بر این باور است کـه در هـر زمان ، با جریان یافتن کرامات ظاهری بر دست اولیای دین حضرت محمد(ص )، چنین به نظر می آید که حضرت ایشان (ص ) هنوز در میان امت قرار دارند، بـه گونـه ای کـه می توان خوارق عادات آن حضرت راـ همان گونه که اصحاب در ایـام حیـات پیـامبر مشاهده می کردندـ حتی پس از وفات ایشان نیز مشاهده کرد و از این طریق ایمـان و یقین قلبی خویش را، در هر زمان ، نسبت به صحت ایـن آیـین تقویـت نمـود.
شیوه ای که طی کردن آن هرچند فرصتی چند ساله می طلبد و نتیجۀ نهایی آن نیز حاصل شدن اطلاعاتی محدود و معدود در رابطه با موضوع مورد بحث است ؛ اما بـا این حال ، آگاهی هایی دربارة نوعی از فعل ناقض عادت به دست خواهـد داد کـه بـر اساس آن ، قرار گرفتن در احوالی خاص را، نادرترین نوع از انواع کرامات اولیاءالله ، و از شاذترین خوارق عادات ارباب سیر و سلوک می توان محسوب داشت .