چکیده:
در این مقاله، پس از درآمد، دو گزارش کم و بیش تفصیلی از تاریخ علم- از خطه دانش پزشکی- نقل شده است تا عیان شود دانشمندان هرگاه با مشکلی رویاروی می شوند. عملا چگونه آن را حل کرده، تفسیر و تبیین می کنند. سپس از انواع گوناگون تبیین سخن به میان می آید، تعریف و توصیف می شوند. در پی آن، همین تبیین های گوناگون بررسی انتقادی می شوند. در پایان، ابتدا مشرب تجربه گرایی تشریح می شود و سپس به معضل اندیشه سوزی در تجربه گرایی اشارت رفته، مستدل شده است بدون گره گشایی از آن، نمی توان ملتزم به تجربه گرایی شد.
خلاصه ماشینی:
زمل وایز در رد این نظر میگویـد کـه اولا جراحاتی که هنگام زایمان پدید میآید به مراتب وسیع تر از جراحاتی است که احتمـالا در اثـر معاینه سطحی ایجاد میشود؛ ثانیا ماماهایی که در بخش دوم تعلیم میدیدنـد بیمـاران خـود را تقریبا به همان شیوه معاینه میکردند، بی آنکه چنین نتایج سوئی به بار آید؛ ثالثـا وقتـی کـه در نتیجه گزارش هیئت ، عده دانشجویان را نصف کردند و معاینات آنها را بـه حـداقل رسـاندند، میزان مرگ و میر ابتدا مدت کمی کاهش یافت اما بعد از مدتی بالا رفت و از حد پیشـین هـم در گذشت .
در دو مورد اخیر، آزمون بر استدلالی مبتنی است به این مضمون: هرگاه فرضیۀ ما، مـثلا H، درست باشد، آنگاه برخی رویدادهای مشاهدهپذیر (مثلا، کاهش مرگ و میر) در شرایط معینـی (مثلا اگر کشیش از آمدن به داخل بخش دست بـردارد، یـا اگـر زنـان موقـع زایمـان بـه پهلـو بخوابند) رخ خواهد داد.
deductive-nomological model به صورت زیر نمایش داد: یک یا چند قانون کلی Li شرایط اولیه (یعنی یک یا چند عبارت حاکی از شرایط و زمینۀ وقوع حادثه ) Ci به نحو قیاسی نتیجه می دهد عبارت حاکی از پدیده ای که درصدد تبیین آن هستیم E در خصـوص ایـن تبیـین کـه آلـن رایـن آن را «مشـرب جمهـور» مـی خوانـد توضـیحات روشن گری داده است که به گفتن می ارزد.