چکیده:
مهمترین نیاز هر منطقه ای برای حفظ صلح و ثبات و رفع بحران ها، نیل به سطح قابل قبولی از رشد و توسعه ی اقتصادی ـ اجتماعی می باشد. این سطح مطلوب تنها در سایه ی همکاری و اقدامات هماهنگ سایر سیستم های منطقه ای و همسایگان به دست می آید. این امر در مورد رشد و توسعه ی همکاری های سیاسی و اقتصادی و .... در بین کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی (اکو)هم قابل صدق است . برای تضمین صلح و امنیت در بخش های آسیای میانه و قفقاز و همکاری سه دولت ایران ، ترکیه و پاکستان به عنوان دولت های مهم منطقه وجود این چنین پیمانی را می طلبد. ولی این سازمان از کارآیی لازم بر اساس اهداف بیان شده ای که در اساسنامه سازمان آمده است ، برخوردار نشده است . به همین دلیل در پی بررسی این موضوع برآمده ایم که به چه دلایلی این سازمان از کارآیی مناسب و در خور توجه برخوردار نبوده است ؟ مفروض مقاله این است که عدم موفقت ی کوشرهای عوض این سازمان برای ه رگمایی در تداخل منافع ، نامناسب بودن ساختارهای اقتصادی اعضا و مشکلات سیاسی ، امنیتی و قومی در بین اعضای سازمان است . هدف این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و ابزار کتابخانه ای ، اثبات فرضیه ی مذکور می باشد.
خلاصه ماشینی:
به همین دلیل ما در پی بررسی این موضوع برآمده ایم که به چه دلایلی این سازمان از کارآیی مناسب و در خور توجه برخوردار نبوده است ؟ این منطقه از پتانسیل های بالقوه زیادی برای همگرای برخوردار است ما می بینیم که اعضا، روابط ظاهری خوبی با همدیگر دارند، همچنین فرض ما این است که دلایل عدم موفقیت کشورهای عضو این سازمان در تداخل منافع ، نامناسب بودن ساختارهای اقتصادی اعضا و مشکلات سیاسی ، امنیتی ، قومی و ...
بدین منوال اکو فعالیت های خود را ادامه می داد، تا اینکه در سال ١٣٦٧ و به دلیل شرایط جدیدتری که در اثر تحولات منطقه ای و بین المللی به وجود آمد و ضرورت ایجاد وحدت بیشتر در جهان اسلام و همکاری گسترده تر کشورهای جهان سوم ، گسترش و تقویت سازمان مذکور این بار با جدیت بیشتر و سطوح بالاتر از سوی ایران مورد تأکید قرار گرفت (شیخ حسنی ،١٣٧٥: ١٩).
٣- بررسی عملکرد سازمان اکو با توجه به مشکلات فی مابین ایران و سایر اعضا در قالب تئوری همگرایی منطقه ای ٣-١- روابط ایران با ترکیه : کشور ترکیه در شمال غرب ایران قرار دارد که زمینه های تنش زا با ایران دارد، از جمله اینکه : ادعای ترکیه مبنی بر اینکه ایران از کردهای ( پ ک ک ) حمایت می کند وحمایت این کشور از نیروهای مجاهدین خلق از یک سو و نزدیکی دو کشور با دشمنان طرف مقابل از سوی دیگر از موارد تنش زا بین دو کشور بوده است .