چکیده:
طرح مسئله: بیکاری، اگرچه موضوعی است که همواره از آن به عنوان معضلی اقتصادی ـ اجتماعی یاد گردیده و سعی می شود تا دلایل بروز آن با استفاده از تئوری های متفاوتی تبیین گردد اما، آن چه بیش از این موضوع اهمیت دارد طول دوره ای است که طی آن فرد بیکار به دنبال شغل است. بر این اساس، می توان حتی شرایطی که در آن نرخ بیکاری بالا با دوره های بیکاری کوتاه مدت اتفاق می افتد را تصور نمود و ازاین رو، شناسایی عوامل موثر بر طول دوره بیکاری و در نتیجه تئوری هایی که بتواند تبیین کننده چنین موضوعی باشد از اهمیت به سزایی برخودار است. مسئله ای که دست یابی به پاسخ آن، هدف اصلی این مقاله را تشکیل می دهد.
روش: داده های این پژوهش از طریق مطالعه ای میدانی و با استفاده از تکنیک پرسش نامه از نمونه ای با حجم 426 از جامعه 68096 نفری که به عنوان افراد بیکار جویای کار در یکی از ادارات کار و امور اجتماعی استان یزد طی دوره زمانی سال های برنامه سوم توسعه (83-1379) ثبت نام نموده اند، جمع آوری گردیده و با استفاده از مدل های وایبل، نمایی، لگ نرمال و لگ لجستیک تحلیل گردیده است.
یافته ها: بر اساس یافته های این پژوهش، در میان مدل های وایبل، نمایی، لگ نرمال و لگ لجستیک، مدل لگ لجستیک مدل مناسب تری جهت تحلیل دوره بیکاری محسوب گردیده و بر این اساس، متغیرهای سن (با تاثیر مثبت)، تعداد افراد تحت تکفل، تجارب شغلی و سطح تحصیلات (با تاثیر منفی)، دارای تاثیری معنی دار بر دوره بیکاری است. این بدان معنی است که متوسط دوره بیکاری با سطح تحصیلات رابطه ای معکوس داشته و تجارب شغلی افراد جویای کار، این متوسط را کاهش می دهد. بر خلاف تصور، نتایج این پژوهش مبین آن است که وضعیت تاهل و جنسیت افراد جویای کار، متوسط زمان بیکاری را تحت تاثیر قرار نداده و بر این اساس، نمی توان تمایز معنی داری را بین متوسط دوره بیکاری زنان و مردان مشاهده نمود.
نتایج: لازمه موفقیت سیاست هایی که در راستای کاهش دوره بیکاری در کشور به کار گرفته می شود توجه اساسی به ویژگی های سنی، آموزشی، مهارتی و جمعیتی جامعه هدف است.
خلاصه ماشینی:
"دورۀ بیکاری و عوامل مؤثر بر آن شواهدی از بیکاران جویای کار استان یزد طی برنامۀ سوم توسعه محمد علی فیضپور* طرح مسئله:بیکاری،اگرچه موضوعی است که همواره از آن به عنوان معضلی اقتصادی- اجتماعی یاد گردیده و سعی میشود تا دلایل بروز آن با استفاده از تئوریهای متفاوتی تبیین گردد اما،آنچه بیش از این موضوع اهمیت دارد طول دورهای است که طی آن فرد بیکار به دنبال شغل است.
نتایج این پژوهش نشان میدهد اگرچه میزان ثروت به میزان اندکی توانسته است بر دورۀ بیکاری تأثیرگذار باشد اما،افزایش درآمد همسر زنان بیکار جویای کار موجب کاهش تلاش آنها برای یافتن شغل میشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) علاوه بر آن،دادههای موجود نشاندهندۀ آن است که اگرچه سهم مردان از ثبتنامشدگان جویای کار طی دورۀ برنامه سوم بیش از دو برابر زنان است(45848 نفر در مقابل 22248 نفر)اما نکتۀ قابل توجه آنکه به دلایل متفاوت مانند تغییرات فرهنگی و افزایش نقش اجتماعی زنان،افزایش تعداد و درصد زنان تحصیل کرده و زمینههای کاهش دوگانگی در بازار کار،سهم زنان از کل ثبتنامشدگان در طول دورۀ مورد بررسی رو به افزایش بوده است.
سن،جنسیت،وضعیت تأهل،فرزند،بعد خانوار،شغل همسر،وضعیت تحصیلی و تجربه شغلی متغیرهای اساسی و قابل دسترسی در این پژوهش به عنوان عوامل مؤثر بر دورۀ بیکاری ثبتنام شدگان به عنوان بیکار جویای کار طی برنامۀ سوم توسعه در استان یزد در نظر گرفته شده است."