چکیده:
معجزه، همان گونه که صدق مدعی نبوت را اثبات می کند، صدق مدعی امامت را نیز اثبات می کند و به نبوت اختصاص ندارد. در بسیاری از تعاریف، متکلمان اسلامی کلمه «دعوی» به صورت مطلق ذکر شده و به دعوی نبوت، مقید نشده است. شاید برخی نیز که آن را به دعوی نبوت مقید کرده اند، مورد غالب و مشهور آن را در نظر داشته اند. متکلمان امامیه معجزه را یکی از راه های شناخت امام دانسته و توانایی بر انجام معجزه را از صفات لازم امام شمرده اند. آنان در اثبات امامت امامان اهل بیت علیهم السلام عموما و امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خصوصا علاوه بر نصوص امامت، از برهان معجزه نیز بهره گرفته اند. معجزات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بسیار است که برخی به دوران قبل از امامت آن حضرت و برخی به دوران امامت ایشان در دو دوره غیبت صغرا و کبرا مربوط است. در تواتر معنوی این معجزات، تردیدی راه ندارد؛ بنابراین برهان قاطع بر امامت ایشان خواهد بود.
the miracle، as it proves the truthfulness of the one who claims the Prophethood. The same way proves the truthfulness of the one who claims the Imamat. And it is not particular to the Prophethood. In many definitions given by the Islamic theologians، the word ‘claim’ has been used in a general sense and is not used specifically for the claim of Propehthood. And probably those who have used it in its particular sense، meant the famous and dominate case. The Imameyyeh theologians have recognized the miracle to be a way for knowing the Imam. And believed that having the ability to perform a miracle is one of the necessary attributes of an Imam. In proving the Imamat for the Imams of the Household P.B.U.t. in general، and for the Imam of the Age M.A.H.H.A. in particular، these theologians have taken benefits from reasoning on miracle in addition to the clear terms in Imamat. The miracles performed by the Imam of the Age M.A.H.H.A. are a lot. Some of them belong to the time before his Excellency’s Imamat and some belong to after his Excellency’s Imamat in both short and long Occultation. There is no doubt in the successive transmission of these miracles. Therefore، they would be the precise proof for his Excellency’s Imamat.
خلاصه ماشینی:
وی برای اثبات امامت امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از دلایل عقلی و نقلی بهرهگرفته و بابی را به نقل معجزات و کرامات آن حضرت،اختصاص داده است.
از راه نصوص متواتری که از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و امامان اهل بیت علیهم السّلام برامامت ولی عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف نقل شده است(همو:ص 88-116)؛ ج.
(4)المسلک،ص 273 گفته است: این اخبار،بیانگر خبرهای غیبی و گزارشی از حوادث آینده به روش خارقالعاده است که کسی نمیتواند از آنها آگاه شود،مگر اینکه خداوند از طریقپیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم او را آگاه کرده باشد و چون خداوند معجزات را به دروغگویاننمیدهد،این معجزات،راستگویی امامان علیهم السّلام را در ادعای امامت اثبات میکند.
محمد بن ابراهیم بن مهزیار گفته است: هنگامی که امام عسکری علیه السّلام از دنیا رفت،من[دربارۀ امام پس از او]دچارتردید شدم،و از سوی نزد پدرم اموال بسیاری[از وجوهات]بود.
محمد بن شاذان بن نعیم نیشابوری گفته است:چهارصد و هشتاد درهممال متعلق به امام عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف نزد من بود.
ابوالحسن بن جعفر بن احمد نقل کرده است:ابراهیم بن محمد بن فرجرخجی دربارۀ مسایل مختلفی به امام عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف نامه نوشت و نیز درباره نامفرزندی که برای او متولد شده بود.
امام عجل اللّه تعالی فرجه الشریف در نامهای به یکی از آنان شرح آنچه را که من در آن مجلس گذشته بود.