خلاصه ماشینی:
"با این حال در نمونه زندانیان فراری تحقیق مورگان nagroM, 1967)اکثر زندانیانیکه فرار کرده بودند،نسبت به کسانی که سابقه حبس قبلی داشتند،فقط یک بار به زندان افتاده بودند.
با اینکه موردگان توضیحی برای یافتههای غیر عادی خودنیاورده است،لذا گمان میرود زندانیانی که فقط یکبار سابقه حبس قبلی داشتهاند،سازگار کردن خود را باشرایط زندان سختتر در نظر گرفتهاند.
در نهایت،دو پژوهش دیگر مشخص کردهاند کهاکثر زندانیان فراری بهطور معمول فقط بین سه تاچهار ماه حبس خود را قبل از فرار کردن تحمل کردهاند.
(1983 usaB, 1984 yhpruM,1978 lieN cM& 1974 tloH) در این مطالعات آمده است که نقض آزادی تعلیقی یاآزادی مشروط در میان زندانیان فراری،نسبت به زندانیانغیر فراری بیشتر است.
جالب اینجاست که هیلبرند متذکر شددر نمونه زندانیان فراری او،اکثر قریب به اتفاق در هیچعمل غیر قانونی شرکت نکرده بودند(اگرچه همیشه اینامکان وجود دارد که آنان در جرمی مشارکت کرده باشند ومورد تعقیب قرار نگرفته باشند).
اداره زندانهای ایالت ویرجینیا(1981)گزارش داده،از میان 85 نفر از نمونه زندانیان فراریشان،تقریبا 70%شان دارای سابقه سوء مصرف مواد و الکل بودهاند.
هالت(1974)زندانیان فراری زن را مورد بررسی قرار داد و دریافت 94%شان که در گروه داخل زندان بودند و همچنین 68%ازگروهی که در مرخصی بودند،سابقه سوء مصرف مواد راداشتند.
با این وجود مورفی(1984)در پژوهش خوددر مورد فرار از زندانهای با درجه امنیتی حد اقل،هیچ رابطهمعنادار را بین فرار و سابقه سوء مصرف مواد پیدا نکرد.
استون(1975)نیز براساس یافتههای مشابه در تحقیقخود به این نتیجه رسید که در مقایسه با زندانیان غیرفراری،احتمال داشتن سابقه سوء مصرف مواد مخدر درزندانیان فراری وجود نداشت."