خلاصة:
نظام اداری از ارکان مهم توسعه و بیانگر نگرش حاکمیت به نحوه اداره و مدیریت آن کشور است. رفتار حاکمیت اجرایی نوع فرهنگ اداری حاکم در کشور را منعکس میکند. فرهنگ اداری در سطح تحلیل نهادی به بررسی الگوی رفتاری حاکم بر نظام اداری کشور میپردازد. پژوهش حاضر با رویکرد نهادگرایی نوین به تعریف و سنجش فرهنگ اداری به عنوان یکی از سه رکن اساسی نظام اداری ایران میپردازد. فرهنگ اداری با رویکرد نگاه از بیرون (اتیک) با شاخصهای آیندهگرایی، ابهامزدایی، تساویطلبی جنسیتی، جمعگرایی گروهی، جمعگرایی نهادی، گرایشهای انسانی، عملکردگرایی، فاصله قدرت، و قاطعیت مورد سنجش و تحلیل قرار میگیرد. 166 نفر از مدیران و خبرگان نظام اداری کشور به عنوان مطلع، نمونه آماری این پیمایش هستند. یافتهها نشانگر آن است که فاصله قدرت و جمعگرایی گروهی در نظام اداری در سطح بالایی ادراک میشود و در مقابل مولفههای جمعگرایی نهادی، آیندهگرایی، عملکردگرایی، ابهامزدایی، و قاطعیت که بهطور مستقیم بر عملکرد موثرتر نظام اداری اثرگذارند، در سطح پایین قرار دارند و نیازمند توسعه و تقویت هستند. در پایان، بر اساس یافتههای پژوهش، پیشنهادهای لازم به پژوهشگران و مدیران نظام اداری ارائه میشود.
shows how a government approaches the running of the country. Administrative governance behavior shows the type of administrative culture which dominates the country. Administrative culture at its fundamental analytical level looks at the behavioral pattern embracing the country’s administrative system. Taking into account the modern institutional approach, this article intends to define and evaluate the administrative culture as one of the three main components of Iranian administration system. This study used an outsider’s perspective/approach (ETIC) to administrative culture and evaluated nine indexes: institutional collectivism, uncertainty avoidance, future orientation, performance orientation, power distance, in-group collectivism, humane orientation, assertiveness, and gender egalitarianism. Using random sampling method, data was collected from 166 managers, experts, and scholars of management. Findings show that power distance and in-group collectivism are perceived at a higher level, while there is a vital need to improve and develop institutional collectivism, future orientation, performance orientation, uncertainty avoidance and assertiveness. Finally, based on the findings, recommendations are presented to managers and researchers.
ملخص الجهاز:
در نتیجة این روند، فرهنگ اداری بیشتر از هر زمان دیگری مورد توجه است Institution Political Institution Weber Administrative Culture New Public Management Good Governance (Jamil et al.
با توجه به نو بودن موضوع فرهنگ اداری و محدودیتهای پیشارو در زمینه پیشینه تجربی، بهویژه در ارتباط با ابعاد، شاخصها، و نحوه سنجش آن، تلاش میشود که با کاربست نظریه نهادگرایی نوین به عنوان چارچوب نظری و بومیسازی شاخصهای معتبر طرحهای پژوهشی بینالمللی در سطح تحلیل نهادی و نظام اداری، ضمن فراهم آوردن زمینه معرفی فرهنگ اداری به پژوهشگران و سیاستگذاران و مدیران دستگاههای اجرایی کشور، تصویری روشن و دقیق از وضعیت مولفههای فرهنگ حاکم بر دیوانسالاری کشور و مدلولهای نظری و عملی آن ارائه شود.
نظریه نهادگرایی برای سنجش فرهنگ اداری و بهطور کلی مطالعه نظام اداری به دلایل زیر مناسب و کارامد است: نخستین و اصلیترین دلیل انتخاب این نظریه را باید در اجتناب از خطای بومشناختی د National Administrative System Almond & Verba Jamil & Dangal Emic Approach Etic Approach Al-Helal Institutional Theory New Institutional Theory توجه به اینکه فرهنگ اداری رکن نخست از ارکان سهگانه نهاد اداره است، بنابراین با انتخاب نظریه مناسب در سطح تحلیل نهادی، از افتادن در ورطه خطای بومشناختی که اشاره به بکارگیری نظریه(های) نامتناسب با واحد تحلیل موضوع مورد بررسی است، اجتناب میگردد.
دوم، بکارگیری نظریه نهادگرایی امکان مقایسه یافتههای پژوهش را با سایر ابعاد نظام اداری در چارچوب نظری یکپارچه به نام نظریه نهادگرایی نوین بهدست میدهد؛ زیرا نظریه نهادگرایی نوین سه رکن اساسی نهاد اداره شامل فرهنگ نهادی، ساختارها، و قوانین سازمان اجرایی را توامان و در تعامل با هم مورد توجه قرار میدهد.