چکیده:
موضوع مقاله حاضر، بررسی چالش ها و موانع درونی دموکراسی در خاورمیانه با تاکید بر بحرین می باشد. سووال اصلی تحقیق حاضر این است که مهمترین موانع و چالش های درونی دموکراسی در کشور بحرین چیست؟ فرضیه اصلی استفاده شده در این مقاله عبارت است از اینکه: چالش اصلی در بحرین حکومت اقتدار گرای سنتی است که خود زمینه ساز موانع و چالش های دیگر می باشد. نوع تحقیق در این مقاله نظری می باشد و روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است.
از نتایج به دست آمده در این تحقیق اینکه ریشه های مهم اقتدارگرایی را باید در فرهنگ و اقتصاد این کشورها جستجو کرد. بدین معنی که فرهنگ سیاسی کشورهای خاورمیانه، فرهنگی اقتدارگراست که به صورت مانعی جدی و اساسی بر سر راه دموکراسی و جامعه مدنی آزاد و مستقل عمل می کند.
خلاصه ماشینی:
کشوري که بيشترين جمعيت شيعه بعد از ايران را دارا مي باشد؛ خصوصا اينکه با وجود جمعيت زياد شيعه ، حکومتي سني و موروثي دارد و اين خود باعث به وجود آمدن بحران هايي در اين کشور شده و موانعي را نيز بر سر راه دموکراسي ايجاد کرده است که در اين تحقيق به ذکر اين موارد پرداخته مي شود.
ساختار سياسي و اجتماعي کشورهاي عرب خليج فارس در اين کشورها اميران (کويت ، بحرين ، قطر) و يا شيخ ها (رؤساي هفت گانه امارات عربي متحده ) يا ملک (عربستان ) و سلطان (عمان ) وجود دارند که همه ي آنان با هيبت و لباس هاي محلي و سنتي خود، نماد (سمبل ) يک کشور عربي و رئيس يک قبيله مهم هستند که بر ساير قبايل رهبري دارند (ليسي، ١٦:١٣٧٤).
مي توان گفت که در تاريخ سياسي کشورهاي عرب خليج فارس «شخصيت کاريزما» به مفهومي که ماکس وبر به کار مي گيرد، ديده نميشود، بلکه همواره اين گروه هاي قدرتمند يا نخبگان قدرت بوده اند که به نيروي عصبيت و همبستگيهاي خانوادگي، قبيله اي، عشيره اي و به ويژه ارتباطات خارجي و با استفاده از مجموعه اي از ابزارهاي فشار و سرکوب بر مردم و جامعه حکومت رانده اند.
اخيرا تلاش آل خليفه براي جلوگيري از فعاليت پارلمان انتخابي، که ممکن است به تأثيرگذاري شيعيان در امور حکومتي کمک کند، به افزايش تنش هاي سياسي در بحرين منجر شده است که اين نشان دهنده ي روابـط نامساعـد بين شيعيـان و خاندان حاکم مي باشد.