چکیده:
جنبش های نوپدید دینی (NRMs) عنوانی برای هر گروه و حرکت اجتماعی است که بعد از دهه ی 1800 میلادی مبتنی بر پاره ای تعالیم و آموزه های معنوی، داعیه دار ایده معنوی جدید و آسانی در به سعادت رساندن انسان معاصر است. نگارنده در این مقاله کوشیده تا نشان دهد که چگونه تاملات جامعه شناسانه در باب دین، منجر به پیدایش و گسترش جنبش های معنوی معاصر شده است. او برای اثبات این مدعا در دو باب سخن رانده است. یکی، خاستگاه جنبش های نوپدید معاصر که در دامن بزرگانی همچون آگوست کنت و امیل دورکیم رخ داده، چنانچه تقابل علاقه های جامعه شناختی و دغدغه های دینی در تفکرات پدر جامعه شناسی ـ آگوست کنت ـ موجب می شود تا او را در فضای این مقاله به واسطه تاسیس یک فرقه جدید، همچنین پدر جنبش های معنوی معاصر نیز بنامیم. از طرفی امیل دورکیم که بی رغبتی و زوال دین در جامعه را می دید و از سوی دیگر، دین را مهم ترین عامل ایجاد یکپارچگی و نظم اجتماعی می دانست. به ابراز نظریه های التقاطی درباره ی جامعه و دین پرداخت که اکنون همگی آنان از اصول اساسی معنویت های سکولار به حساب می آیند.
و دیگری، ماهیت جنبش های نوپدید دینی از نگاه جامعه شناختی است. در این بخش آمده که برخی جامعه شناسان، فرقه ها را از آن جهت پسندیده، لازم و برای حیات و نظم اجتماعی ضروری می پندارند که نمونه های مناسبی از قرائت دینی متاثر از اصول جامعه شناسی و مولفه های مدرنیته هستند.
New religious movements (NRMS) is a Heading for each group and social movement which has claim to have some new spiritual ideas، bringing Bliss to the contemporary man based on certain teachings and spiritual teachings after decades of 1800. This article attempts to show that how sociological reflections on religion، has led to the emergence and spread of modern spiritual movements. The author speaks on two things to proof his idea. One is the source of contemporary religious movements such as August Conte and Emile Durkheim's great influence.sociological interests was opposed to religious concerns in the view of The father of new religious movements، August Conte; and causing him to start a new sect، then he is known as the father of modern spiritual movements. In other side، Emile Durkheim who saw the decline of religion in society and on the other hand، believed that religion is the most important factor of integration، began to express some eclectic theories about society and religion which are all the basic principles of secular spiritualities.
خلاصه ماشینی:
"خاستگاه «جنبشهای نوپدید دینی» از نگاه جامعهشناختی محمدحسین کیانی چکیده جنبشهای نوپدید دینی2 ( NRMs) عنوانی برای هر گروه و حرکت اجتماعی است که بعد از دههی 1800 میلادی مبتنی بر پارهای تعالیم و آموزههای معنوی، داعیهدار ایده معنوی جدید و آسانی در به سعادت رساندن انسان معاصر است.
یکی، خاستگاه جنبشهای نوپدید معاصر که در دامن بزرگانی همچون آگوست کنت و امیل دورکیم رخ داده، چنانچه تقابل علاقههای جامعهشناختی و دغدغههای دینی در تفکرات پدر جامعهشناسی ـ آگوست کنت ـ موجب میشود تا او را در فضای این مقاله به واسطه تأسیس یک فرقه جدید، همچنین پدر جنبشهای معنوی معاصر نیز بنامیم.
اکنون، دوباره به دغدغه اصلی دروکیم باز میگردیم و آن مسئله از دست رفتن دین و ایمان است و اینکه اگر اکنون دوره جهتگیریهای سنتی ـ مذهبی سپری شده، چه پدیدهای میتواند جای آن را پر کند؟ آیا پایان دین سنتی پیشدرآمد فروپاشی اجتماع اخلاقی و آغاز از هم گسیختگی و بیهنجاری کلی است؟ اگر دین بهمثابه نیروی بزرگ پیوند دهنده در آستانه مرگ است، بیماری جامعه نوین که همان گرایش به ازهمگسیختگی است چگونه درمان میشود؟ به قول لوئیسآلفرد کوزر، دورکیم در پاسخ به این پرسش یکی از جسورانهترین جهشهای تحلیلیاش را انجام میدهد.
یکی، خاستگاه جنبشهای نوپدید معاصر که در دامن بزرگانی همچون آگوستکنت و امیلدورکیم رخ داده؛ چنانچه تقابل علاقههای جامعهشناختی و دغدغههای دینی در تفکرات پدر جامعهشناسی ـ آگوست کنت ـ موجب میشود تا با قدری تسامح او را در فضای این نوشتار بهواسطه تأسیس یک فرقه جدید، پدر جنبشهای معنوی معاصر نیز بنامیم."