چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سبک های مقابله ای دانش آموزان دختر دبیرستان های ناحیه 1 شهر تبریز بود. به منظور انجام این پژوهش، 60 دانش آموز دختر دبیرستانی به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه متشکل از 30 نفر). گروه آزمایش در طول 12 جلسه هفتگی آموزش گروهی مهارت های زندگی را دریافت کردند؛ اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های مقابله ای موس و بیلینگر (1981) بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بر روی گروه آزمایش و گواه اجرا شد. برای تحلیل دادههای پژوهش از روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش معناداری در میانگین نمرات شیوه مقابله مساله مدار می شود. با توجه به نتایج پژوهش، می توان گفت که آموزش مهارت های زندگی می تواند به عنوان یک روش مفید، برای نوجوانان در مقابله با نگرانی ها، مشکلات و مسائلشان به کار رود.
The purpose of this study was to investigate the effects of life skills instruction on coping strategies in first grade high school students of Tabriz. For this purpose، 60 female high school students selected by cluster sampling multi-stage method and were assigned to control and experimental groups (each group consisted of 30 subjects). Experimental groups recrivd weekly training life skills during the 12 sessions، but the control group did not receive training. Mouse and Bilinger’s Coping Styles questionnaire (1981) was used in pre-test and post-test for both experimental and control groups. For analyzing the data، covariance was used. The results showed that training life skills increase scores of coping styles significantly. According to the results، it can be said that training life skills can be applied as an effective method for adolescence to deal with concerns and their problems
خلاصه ماشینی:
"افرادی که مهارتهای زندگی از قبیل خودآگاهی، مهارت Folkman and Lazarus Problem-base Emotion-base Life Skills Social maturity حل مسأله، مهارت مقابله با استرس، مهارت ارتباط را به نحو شایستهای درک کردهاند، میتوانند به انتخاب و ارائه رفتارهای مناسب و در زمان و موقعیت معینی، دست بزنند که جدا از فرهنگ افراد نیست.
همچنین هدف از آموزش مهارتهای Botvin Personal skills Social skills Drug abuse Schinke Epstein Diaz زندگی از نظر سازمان جهانی بهداشت (2001) افزایش تواناییهای روانیـ اجتماعی و در نهایت پیشگیری از ایجاد رفتارهای آسیب زننده به بهداشت و سلامت و ارتقای سطح سلامت روان افراد است.
لذا این پژوهش قصد بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی (از قبیل خودآگاهی، مهارت حل مسأله، مهارت مقابله با استرس، مهارت ارتباط) در انتخاب سبکهای مقابلهای مؤثر در دانش آموزان را دارد.
آموزش مهارتهای زندگی، همچنین موجب افزایش مهارتهای ارتباطی در دانشآموزان می شود؛ بطوریکه آنان به راحتی میتوانند از سیستمهای حمایتی موجود در اطراف خود (خانواده، دوستان، همکاران) و جامعه بهتر استفاده کنند (احمدیزاده؛ به نقل از آقاجانی، 1381) که این عوامل در نهایت میتوانند تأثیر مثبتی بر ابراز وجود، عزت نفس و Tellado Ecott and Frydenberg Smith Erma مسئولیتپذیری افراد داشته باشد (علیلو، به نقل از یوسفپور، 1388؛ وردی، 1383).
میتوان عنوان نمود که تجربه فشار روانی در سنین مختلف، متفاوت است و افراد در سنین بالاتر با توجه به تجربیات گستردهتر و آگاهی از سودمندی مهارتهایی از قبیل حل مسأله، مهارت تفکر، مهارت ارتباطی و غیره، در Kreuter Smith and Genry Botvin Matud Hampel and petermann مورد تفسیر رویدادهای منفی زندگی و استفاده از راهبردهای مقابلهای اثرگذار بهتر عمل میکنند."