چکیده:
یکی از ارکان نظم نوینی که در جهان در حال شکل گیری است، بناکردن آن بر دانش جدید و نوآوری مبتنی بر دانش است. در این نظم، ایجاد دانش جدید و بهره برداری مطلوب از آن شرط حیات و توسعه سامانههای اقتصادی و اجتماعی است. بنابراین عصر حاضر شاهد تحولات عظیمی در نظام های دانشگاهی به منظور تاثیرگذاری و همسویی توام هرچه فزون تر در ارتباط با فرایندهای توسعه و پیشرفت بومی، منطقه ای و بین المللی است. تحقق این خواسته از طریق تحول و تبدیل دانشگاه سنتی که وظیفه خود را تحقیق و تدریس میدانست به دانشگاه کارآفرین امکانپذیر است. هدف این نوع دانشگاه، پیاده سازی فرایند خلق ایده دانش بنیان و حمایت آن تا تبدیل به محصول و خدمت نهایی، یعنی کارآفرینی دانش بنیان است، این دانشگاه بر اساس کارکرد استادان، دانشجویان و کارکنان دانش بنیان فرایندهای متفاوتی با دانشگاه های سنتی دارد که مستلزم ایجاد سازوکارهای جدیدی است که موفقیت در تحقق هدف را تضمین کند. رسالت این تحقیق ارائه الگویی است که دانشگاه کارآفرین را بر اساس سه رکن کلیدی ساختار، زمینه و محتوا به منظور تسهیل و تحقق کارآفرینی دانش بنیان محقق سازد.
خلاصه ماشینی:
دانشگاههای نسل اول و دوم یا همان دانشگاههای آموزشی و تحقیقاتی، افرادی را پرورش میدهد که فقط میتوانند شکافهای شغلی بسیار تعریف شده را پرکنند و بنابراین باید حرکتی عظیم در راستای تولید کارآفرینان در دانشگاهها به عنوان قطب علمی کشور صورت گیرد که این به معنای اتصال دانشگاه با صنعت و فناوری است.
راهکار پیشنهادی در عمل به صورت زیر است، که حاوی سه نوع نهاد و یک ساختار گروهی است که هر کدام خود مراکز و شبکهها، و انجمنهای مختلفی را براساس موضوع کار دارند که میتواند در عمل به اهداف دانشگاه کارآفرین جامه عمل بپوشاند: 1) نهادهای ایجاد شده توسط دانشگاه شامل: مرکز کارآفرینی که دارای سه وظیفه اصلی انجام پژوهش در کارآفرینی و ارائه آموزشهای کارآفرینی و برقراری زمینه اتحاد و همکاری با صنعت و ایجاد شبکههای اجتماعی است؛ دفتر ثبت فناوری که وظیفه ساماندهی فرایند ثبت مالکیت معنوی و تجاریسازی فناوری را به عهده دارد؛ انجمن کسبوکار که به ارائة خدمات آموزش، مشاوره، حمایت با رویکردی کاربردی میپردازد؛ مرکز مشاوره که با استفاده از شبکهای از خبرگان داوطلب به مشاوره و هدایت بنگاههای کارآفرین میپردازد؛ مرکز یادگیری کارآفرینی که از طریق ایجاد روحیه کارآفرینانه و همچین یاددادن مهارتهای لازم برای کارآفرینی، اعتماد به نفس و انگیزه اولیه را در دانشجویان در راستای راهانداختن کسبوکاری مستقل ایجاد میکند؛ مرکز رشد یا پارک علم و فناوری.
A. Schumpeter Society [16] Balazs Katalin, (1996), Academic Entrepreneur and Their Role in Knowledge Transfer, University Of Sussex, http://www.