چکیده:
One of the most exact and controversial aspects of the infallibility of the Prophet of Islam might be his protection from error and forgetfulness. Muslim theologians are divided into two groups of proponents and opponents of the infallibility of the Prophet. Many treatises have been written about this topic and significant parts of religious books are related to it. This discrepancy is due to some verses and narrations about mistake and forgetfulness of the Prophet. Al-Kuleyni has mentioned some of these narrations in his book، Al-Kāfi. They can be classified into three groups: The Prophet’s remaining asleep at the time of Fajr prayer; 2) His mistake about the units of his prayer; and 3) His unintentional look at a strange woman. According to these narrations، Al-Kuleyni has not believed in the infallibility of the Prophet. However، his analysis about this topic is not clear. This study investigates different aspects of these narrations.
خلاصه ماشینی:
سهوالنبّی(، نسیان، عصمت، الکافی، کلینی طرح مسئله قوام و اساس نبوت، مبتنی بر پذیرش ویژگی عصمت دربارۀ پیامبر( است، زیرا با عدم پذیرش آن، گفتار و رفتار آنان اعتبار لازم جهت بهره بردن و الگوگیری را نخواهد داشت، در حالی که فلسفۀ ارسال پیامبران این است که مردم با بهرهگیری و الگو قرار دادن گفتار و رفتار آنان، پلههای هدایت را یکی پس از دیگری طی کنند و به مقام قرب الهی برسند.
تحليل و بررسي روايات قبل از تحليل و بررسي اين روايات، توجه به اين نکته لازم است که خواب ماندن پيامبر(ص) و قضا شدن نماز وي، به مسئلۀ سهوالنبي ارتباطي ندارد؛ زيرا سهو در جايي است که شخص در حالت بيداري باشد و کاري را انجام دهد که قصدش را نداشته است و در نتيجه در آن کار اشتباه کند، و فردي که در خواب است چون قصدي ندارد، لذا سهو و نسيان نيز در مورد وي معني نخواهد داشت.
خواب ماندن پیامبر( از نماز نه تنها در تضاد با عصمت ایشان نیست، بلکه به نوعی وجود آن برای پیشگیری از افکار غلوآمیز مردم در مورد پیامبر( ضروری است، زيرا که مردم از این راه متوجه میشوند که پیامبر( دارای ویژگیهای بشری است و از ویژگیهای خداوند متعال همچون عدم غلبۀ خواب، برخوردار نیست.
سهو در تعداد رکعات نماز در اين زمينه، سه روايت در کتاب کافي وجود دارد که مضمون آنها اين است که پيامبر(ص) در نماز جماعت چهار رکعتي دچار اشتباه شده و آن را دو رکعت انجام دادند.