چکیده:
The Quranic exegesis، Al-Dorr Al-Manthur written by Suyuti is one of the Sunni narrative exegeses that expresses narrations related to the verses without any comment. Suyuti has mentioned many narrations from the Prophet، the companions، followers، and their followers. He also mentions some narrations from Ali and other infallible Imams. Israelites and fabricated narrations in this exegesis، which are attributed to infallible Imams، cause this study to examine and criticize jurisprudential narrations related from Imam Ali. This article has sought to separate genuine narrations from weak ones. Accordingly، some instances of doubtful narrations which are criticized in this study are as follows: saying «amen» after reciting the Surah Al-Hamd (= the Opening) in the prayer، the meaning of a “qara” in the verse 228 of Surah Al-Baghara، conditions of third divorce، prohibition of the temporary marriage، judgment of marrying mother-in-law and stepdaughter، prohibition of marrying two slave sisters، and washing feet in ritual ablution.
خلاصه ماشینی:
وجود اسرائیلیات و روایات جعلی در این تفسیر و نسبت دادن آن به برخی از ائمۀ معصومین(ع)، عاملی شد تا در این جستار، به بررسی و نقد روایات فقهی منقول از امیرالمؤمنین(ع) پرداخته و در این میان، روایات صحیح از سقیم باز شناخته شود؛ بنابراین مواردی از قبیلِ گفتن آمین در نماز بعد از سورۀ حمد، معنای واژۀ «قرء» در آیۀ 228 سورۀ بقره، نحوۀ وقوع طلاق سوم، نهی از متعه، حکم ازدواج با مادر همسر و ربیبه، حرمت ازدواج با دو خواهر برده، شستن پا در وضو از جمله روایات معارض است که در بوتۀ نقد قرار گرفته است.
(صحیح و ضعیف سنن ابن ماجه، ج2، ص426، ح854، نرمافزار الشامله) اما مغلطای چنین مینویسد: «گاهی گفته میشود که این حدیث (اذا قال ولا الضالین قال آمین و یمدّ بها صوته) علیل و ناتوان است چون عدی بن ثابت جزء افرادی است که باید در مورد اقوالش درنگ و تأمل کرد.
»(جصاص، 1405ق، ج3، ص76) جالب اینکه سیوطی روایات دیگری منافی روایت فوق، ذیل همین آیه آورده است که چنین است: «از قبيصة بن ذؤيب روايت كرده كه گفت مردى از امير المؤمنين(ع) از اين مسئله پرسش كرد، حضرت فرمود: اگر زمام امور به دست من بود و اختيارى مىداشتم و آنگاه باخبر مىشدم كه كسى دو خواهر برده را زن خود كرده، او را مورد عذاب قرار مىدادم.
» (همانجا/ ابن کثیر، 1426ق، ج2، ص223/ جصاص، 1405ق، ج3، ص76/ امینی، 1397ق، ج8، ص218) علامه امینی میگوید: «اگر در ردّ روایتی که به علی(ع) نسبت دادهاند، هیچ دلیل دیگری جز روایت فوق نبود، همین برای پشتوانۀ فتوا کفایت میکرد، زیرا آن حضرت آگاهترین مردم به مفاهیم کتاب خدا و سنت پیامبر( است.