چکیده:
مقدمه: در توسعه اجتماعی، بر ارتباط میان مشارکت و رفاه در جامعه تاکید می شود؛ به این معنا که وقتی مردم احساس کنند در جامعه مشارکت دارند و ارزشمند محسوب می شوند، کیفیت زندگی، رضایتمندی و احساس رفاه آنان نیز افزایش می یابد. به سخن دیگر، اجتماع به هم پیوسته ای که در آن اعتماد و ارزش های مشترک وجود دارد، از سلامت و آموزش بهتر برخوردار است، جرائم در آن کمتر می شود و فرصت های شغلی و رفاه همگانی در آن بیشتر می گردد. ضمن آنکه مشارکت به طورضمنی بر وجود مردم سالاری و میزانی مطلوب از عدالت اجتماعی نیز دلالت می کند. در این مقاله سعی شده است تا با بهره گیری از این رویکرد، رابطه میان التزام به هنجارهای مشارکتی و رفاه بررسی شود. روش: روش این تحقیق، پیمایشی است و از ابزار پرسش نامه برای گردآوری داده ها استفاده شده است. حجم نمونه بررسی شده ۳۰۰ نفر از شهروندان تهرانی هستند که به صورت تصادفی با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. یافته ها: توزیع فراوانی پاسخ گویان برحسب التزام به هنجارهای مشارکتی نشان می دهد که التزام 3/19 درصد پاسخ گویان، کم؛ 5/64 درصد، متوسط؛ و 2/16 درصد زیاد بوده است. بحث: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که رابطه معنی داری بین هنجارهای مشارکتی و مولفه های آن (اعتماد اجتماعی، اعتماد فردی، اعتماد تعمیم یافته، اعتماد نهادی، مشارکت رسمی، مشارکت غیررسمی، همیاری، حمایت اجتماعی و میزان روابط) با احساس رفاه اجتماعی وجود دارد. همچنین ضرایب رگرسیون چندمتغیری نشان می دهد که از میان متغیرهای بررسی شده، اعتماد فردی، حمایت اجتماعی، همیاری، مشارکت غیررسمی، مشارکت رسمی و میزان روابط، بهترین پیش بینی کننده ها برای التزام به هنجارهای مشارکتی است.
خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) به طور خلاصه ، باتوجه به نتایج تحلیل مؤلفه های اصلی ، اولا امکان تقلیل داده ها وجـود داشته و بنابراین ١٠ متغیر مذکور امکان تجمیع را در شاخص ترکیبی رفاه اجتماعی خواهد داشت و ثانیا این دو عامل روی هم ٥/٧٧ درصد پراکنش کل متغیرها را تبیین می کند.
وزن بیانگرهای شاخص رفاه اجتماعی با روش تحلیل مؤلفه های اصلی (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس جدول بالا، بیشترین وزن مربوط به بیانگر پوشش بیمة تـأمین اجتمـاعی (١٤/٥ درصد) و کمترین وزن مربوط به بیانگرهای شدت بیکاری و نرخ تورم و ضریب جینـی (٤ درصد) است .
ترتیب قرار گرفتن ابعاد در جدول وزنی ، از چپ به راست به این صورت است : اشتغال ، اقتصاد، تأمین اجتماعی ، سلامت ، آموزش ، و مـسکن ؛ بـه ایـن ترتیب ، هفت شاخص رفاه اجتماعی با وزن های مختلف به دسـت آمـد.
(2006), A Survey of Composite Indices Measuring Country Performance: 2006 Update, United Nations Development Programme - Office of Development Studies, available at http://www.
Social Indicators and welfare measurement: Remarks on methodology.
Methodology Issues Encountered in the منابع و مآخذ References Constructing of Indices of Economic and Social Well-being.
(1977a), on weights & measures: Information constraints in social welfare analysis, Econometrica, No. 7, 1539-1572.
- Stiglitz-Sen-Fitoussi (2009) Report by the commission on the measurement of economic performance and social progress.
- Estimation social welfare in Iran using new composite index.