چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی اندازه گروههای پژوهشی کشور و مقایسه آن با میانگین جهانی و صد دانشگاه برتر دنیا است. به همین منظور دادههای لازم از پایگاه «وب آو ساینس» در دوره زمانی 2011 تا 2013 استخراج و سه شاخص عمده مشارکت شامل تعداد نویسنده، تعداد مؤسسه و تعداد کشور بهازای هر مقاله، بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که نهتنها میزان مقالات تک نویسندگی در ایران کمتر از متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر است، بلکه تعداد مقالات با مشارکت گروههای بزرگتر نیز در ایران از متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر کمتر است. از سوی دیگر، تمایل به مشارکتهای فرامؤسسهای در میان پژوهشگران ایرانی نسبت به دو گروه دیگر کمتر دیده میشود. در سطح بینالمللی نیز با اینکه میزان همکاری پژوهشگران ایرانی با پژوهشگران کشورهای دیگر نسبت به متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر کمتر است، اما الگوی مشارکت در حوزههای موضوعی مختلف یکسان نیست، بهگونهایکه تمایل به مشارکت بینالمللی پژوهشگران ایرانی در حوزه زمینشناسی بیش از سایر پژوهشگران در سطح دنیا و صد دانشگاه برتر است. نتایج این پژوهش میتواند به سیاستگذاران علمی بهویژه در تدوین آییننامه ارتقا کمک کند.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای تحقیق «دیدگاه» و «حیاتی» روی تولیدات علمی ایران نشان میدهد که میزان مشارکت Nature Science بینالمللی در تولید علم کشور اندک است، در حالی که میزان استنادهای دریافتشده توسط همین گروه اندک از مقالات بیشتر بوده است [16].
تاکنون مطالعات قابل ملاحظهای روی وضعیت مشارکت در تولیدات علمی ایران در سطوح مختلف همکاری شامل بینمؤسسهای، بیننویسندگان و کشورها انجام شده است، اما پژوهشی که به مقایسه وضعیت کشور در سطوح مذکور با متوسطهای جهانی یا صد دانشگاه برتر دنیا بپردازد، صورت نگرفته است.
تولیدات علمی ایران از نظر میزان مشارکت با سایر کشورها نسبت به میانگین جهانی و صد دانشگاه برتر در چه جایگاهی قرار دارند؟ 4- روش پژوهش 4-1- دادهها در پژوهش حاضر اطلاعات مدارک با نوع مقالات علمی، مروری و کنفرانسها از سه نمایه علوم، علوم اجتماعی و هنر و علوم انسانی پایگاه وب آو ساینس در دوره زمانی 2011 تا 2013 استخراج شده است.
اما با وجود این، باز هم در تمامی حوزهها بهجز علوم اعصاب و رفتار و ریاضیات، درصد مقالات ایرانی که با همکاری بیش از سه مؤسسه نگاشته شدهاند، کمتر از درصد این دست همکاریها در سطح تولیدات علمی دنیا و صد دانشگاه برتر است (جدول 3).
تعیین این الگو در هر دو وزارتخانه میتواند به بررسی وضعیت موجود در این زمینه کمک کند، اما باید اندازه تیمهای پژوهشی در کشور با توجه به میانگین جهانی و صد دانشگاه برتر مورد بازنگری قرار گیرد، با در نظر گرفتن این واقعیت که مقالات حاصل از پژوهش گروههای تحقیقاتی بزرگتر، از کیفیت و اثربخشی بالاتری به لحاظ تعداد استناد برخوردارند."