چکیده:
هدف اصلی مقاله، بررسی اقدامهای سازمان ملل متحد برای مقابله با تروریسم بینالمللی با توجه به تحولات پس از جنگ سرد است؛ بنابراین در این مقاله با روشی توصیفیـ تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شده است که سازمان ملل متحد چه اقدامهای عملی مؤثری برای مقابله با تروریسم بینالمللی انجام داده و آیا در این زمینه موفق بوده است یا خیر. بهمنظور پاسخ به این پرسش، مطالب به چهار مبحث تقسیم شده است. در مبحث نخست، تحولات تروریسم پس از جنگ سرد و ویژگیهای جدید آن بررسی شده است. در مبحث دوم، اقدامهای سازمان ملل متحد برای برخورد و مقابله با آن تحولات بیان شده و در مبحث سوم، موفقیت یا ناکامی این اقدامها بررسی شده است. مبحث چهارم نیز به چالشهای پیش روی سازمان ملل در زمینة مقابله با تروریسم اختصاص یافته است.
The main purpose of this article is studing UN’s actions to counter International Terrorism giving to development of it after cold war. We are going to answer the question in descriptive-analtical way That what was UN’s practical actions to counter IT and weather it was successful. To answer the main question of this article first we will diccuss the development of Terrorism after cold war and new features and caracterstics it gets، second we will diccuss the UN’s actions to counter Terrorism and then we will evaluate weather these actions are successful or not and then we will revise the challenges that this organization face and eventually we come to conclution.
خلاصه ماشینی:
این اعلامیه مواردی را مطرح کرده که نشان دهنـدة نـوع نگـرش نـو جامعـة بـین الملـل بـه تروریسم بین المللی پس از جنگ سرد است ؛برای مثال در مقدمه ، نسبت به افزایش اقـدام هـای تروریستی در سطح جهان که محصول نابردباری و افراط گرایی ̂Iاست ، اظهار نگرانی شده است (٣ Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism, para)؛درحالی که تا پیش از این ، استعمار، نژادپرستی ، اشغال یا سلطة خارجی ، بدبختی ،یأس ، فقرو نقض گستردة حقوق و آزادی های اساسی بشر، ریشه های تروریسم دانسته می شد.
در بند ٢بخش اول این اعلامیه تـصریح شـده اسـت : «تمـام اقـدام هـا، روش هـاو اعمـال تروریسم بین الملل ، نقض شدید اهداف و اصول منشور ملل متحد محسوب می شودکه ممکـن است تهدیدی را متوجه صلح و امنیت بین الملل کند، روابط دوستانة بین دولت ها را مختل کند، مانع همکاری بین المللـی شـودوسـبب تـضییع حقـوق و آزادی هـای اساسـی بـشرو مبـانی دموکراتیـک جوامـع شـود» ( ,Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism .
اگرچه به طور تقریبی تمام دولت های عضو سازمان ملل متحـد از تقویـت جایگـاه شـورای امنیت پس از جنگ سرد حمایت کرده اند، تجربة دهه های اخیر نشان می دهـد کـه دولـت هـای قدرتمند غربی با تفسیر موسع از اصل «دفاع مشروع » در موارد متعددبه اقدام هـای یـک جانبـة نظامی بر ضد گروه هاو دولت هایی دست زده اندکه به اعتقاد آنها تروریست یا حامی تروریسم بوده اند و در غالب موارد، شورای امنیت به مثابة ابزار مشروعیت دهنـده بـه اقـدام هـاو مقاصـد یک جانبة دولت های قدرتمند غربی عمل کرده است (٣١٤ :٢٠١٠ ,Plappert).