چکیده:
کارایی خانواده درمانگری شناختی-رفتاری در درمان اختلالهای روان تنی از نوع عضلانی،با استفاده از یک طرح تک آزمودنی از نوع A-B مورد بررسی قرار گرفت.تعداد 3 نفر(2 مرد و 1 زن)مبتلا به اختلال روان- تنی عضلانی استخوانی(کمر درد و گردن درد)که به یک کلینیک خصوصی روان درمانگری ارجاع شده بودند،به عنوان گروه نمونهء این پژوهش انتخاب شدند.پس از مصاحبهء بالینی روان درمانگر،آزودنیها به آزمونهای MMPI و SCL-90-R پاصسخ دادند و سپس روش خانواده درمانگری شناختی-رفتاری در مورد آنها اجرا شد.نتایج آزمودنیها در پس آزمون کارایی بالای این روش درمانگری در حل تعارضها و مشکلات بین فردی از طریق آموزرش مههارتهایی مانند حل مسألخ،برقراری ارتباط مؤثر،مقابلهء کارآمد و جرأتورزی را نشان داد.پیشنهاد میشود در پژوهشهای بعدی کارآیی سایر روشهای درمانگری از جمله دارودمانگری، رفتار درمانگری و شناخت درمانگری فردی و گروهی بررسی و با یکدیگر مقایسه شود.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به نیمرخ روانی آزمودنی در آزمونهای MMPI و SCL-90-R قبل و بعد از درمان میتوان نتیجه گرفت که روش خانواده درمانگری شناختی-رفتاری در درمان اختلال روانتنی(ریخت عضلانی استخوانی)آزمودنی الف و سایر اختلالهای روانی تؤام با آن از جمله اضطراب و افسردگی مؤثر بوده است.
نمودار 4 نیمرخ روانی آزمودنی ب را در آزمون SCL-90-R قبل و بعد از مداخله نشان میدهد و این نکته را آشکار میکند که قبل از مداخله نمرههای آزمودنی در شاخصهای شکایتهای جسمانی،وسواس-بیاختیاری، افسردگی و اضطراب بالا هستند و عدم رضایت آزمودنی از وضعیت جسمانی خویش و وجود دردها و آلام جسمانی و نیز وسواس،افسردگی و اضطراب شدید را نشان میدهند.
با مقایسهء نیمرخ روانی آزمودنی ب در آزمونهای MMPI و SCL-90-R قبل و بعد از مداخله میتوان نتیجه گرفت که مداخلههای خانوادگی مبتنی بر فنون شناختی-رفتاری در درمان اختلال روان تنی(ریخت عضلانی استخوانی)آزمودنی و سایر اختلالهای روانی توأم با آن نقش مؤثری داشته است.
با مقایسهء نیمرخ روانی آزمودنی ج در آزمون نهایی MMPI و SCL-90-R قبل و بعد از درمان میتوان نتیجه گرفت که مداخلههای خانوادگی مبتنی بر فنون شناختی-رفتاری در کاهش مشکلات عضلانی استخوانی وی و سایر اختلالهای روانی توأم با آن نقش مؤثری داشتهاند.
بحث نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که مداخلههای خانواده درمانگری مبتنی بر فنون شناختی-رفتاری توانستند با تأثیر بر مشکلات روانی مانند اضطراب،افسردگی،سوءظن و بدبینی نسبت به دیگران،وسواس و مشکلات ارتباطی نقش مؤثری بر کاهش دردهای عضلانی-استخوانی به منزلهء یک اختلال بدنی شکل نامتمایز داشته باشند."