چکیده:
این پژوهش به بررسی ارتباط بین رفتار هزینه ها و تغییرات پاداش هیئت مدیره در شرکت های صنایع غذایی، دارویی، شیمیایی، فلزات اساسی و خودروی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. برای این منظور تعداد 58 شرکت طی دوره زمانی 1387 تا 1391 از طریق داده های ترکیبی به روش تابلویی مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاکی از آن است که تغییرات بازده دارایی های به وجود آمده از رفتار هزینه ها (رفتار عادی و غیرعادی هزینه ها) با تغییرات پاداش، دارای رابطه مثبت و معناداری بوده و این رابطه نامتقارن می باشد. نتایج نشان می دهد که رفتار هزینه ها می تواند بر میزان پاداش مدیران تاثیر بگذارد و همچنین مبانی پاداش های وضع شده در شرکت های مورد بررسی از تقارن برخوردار نمی باشد؛ لذا، می توان گفت که در شرکت های ایرانی از مدیران به طور کورکورانه از طریق پاداش حمایت می شود. این یافته ها علاوه بر نشان دادن ضرورت توجه به رفتار هزینه ها در زمان اعطای پاداش می تواند به طور غیرمستقیم ضرورت ایجاد مکانیزمی برای تعیین پاداش عادلانه تر در شرکت های ایرانی باشد
This research investigates the relationship between costs behavior and changes in bonus for the directors in the industrial food، drug، chemical، metal and car companies listed in the Tehran Stock Exchange، (TSE). In this study 58 companies has been investigated during 2008-2013، using panel data analysis method.
The findings showed that there is positive and significant relationship between changes in returns on assets (ROA) created by costs behavior (normal and abnormal costs behavior) and changes in bonus to the directors، and that the relationship is of asymmetric type. These findings indicated that costs behaviour may affect the amount of bonus for the directors، and that the basis of bonus is of asymmetric type. Hence، it could be claimed that in the studied companies the directors are supported by allocating bonus to them blindly. In addition to the need to more attention to costs behavior at times of allocating bonus to the directors، the findings could be used indirectly to provide new mechanisms for determining fair bonus.
خلاصه ماشینی:
"همچنین یافتهها حاکی از آن بود که پاداش به افزایش در بازدۀ داراییهای ناشی از رفتار عادی و غیرعادی، بیشتر از کاهش در آنها حساس بوده و این موضوع نشان میدهد که مدیران در مقابل کاهش بازدۀ داراییها محافظت میشوند.
آنها همچنین نشان دادند که سود به خودی خود معیار درستی برای سنجش عملکرد مدیران نخواهد بود و این فرض قابل آزمون وجود دارد که به طور عادی در شرکتهای بزرگتر سود بیشتری خواهد بود، اما این سود بیشتر به معنای کار بهتر از طرف مدیران نیست، بلکه میتواند ناشی از سرمایهگذاری بیشتر در این شرکتها باشد.
فرضیههای پژوهش در پاسخ به این سؤال که آیا رفتار هزینهها میتواند تشریحکنندۀ ارتباط نامتقارن عملکرد و پاداش باشد، فرضیههای پژوهش به صورت زیر مطرح شدهاند: فرضیۀ اول: تغییرات پاداش به تغییر در بازدۀ داراییهای به وجود آمده از رفتار عادی هزینهها حساس است.
فرضیۀ پنجم به بررسی این موضوع پرداخته است که مدیران پاداش بیشتری از افزایش در بازدۀ داراییهای به وجود آمده از رفتار عادی نسبت به سایر افزایشها در بازدۀ داراییها دریافت میکنند؛ یافتهها نشان از تأیید آن داشته و با یافتههای تحقیقات گو و همکاران (2006) و کیلر و لوپز (2013) مبنی بر اینکه افزایش در بازدۀ داراییهای به وجود آمده از رفتار عادی پایدارتر از افزایش در بازدۀ داراییهای به وجود آمده از رفتار غیرعادی میباشد، همخوانی دارد.
The study of inter-relationship between executive compensation and earning management with over-investment in Iranian listed companies of TSE."