چکیده:
روابط ایران و آلمان که از دورهی صفویه آغاز شده بود، در طی سلطنت رضا شاه به اوج خود رسید. در این دوره ایران توانست با کمک آلمانها کارخانههای مختلفی را تاسیس نماید، ولی این کارخانهها با دو مشکل اساسی روبرو بودند، اول توان تامین قطعات یدکی لازم برای دستگاههای خود را نداشتند، دوم متخصصان لازم برای ادامهی کار خود در داخل کشور را نداشتند. به همین لحاظ به شرکتهای بزرگ آلمانی وابسته بودند. با شروع و اوجگیری جنگ جهانی و بسته شدن راههای ارتباطی دو کشور، صنایع تازه تاسیس ایران دچار مشکلات زیادی شد. اوج این مشکلات در زمانی بود که متفقین به بهانهی حضور متخصصان آلمانی از دو سو به ایران حمله آوردند.
The Iran & Germany relation was began in Safavi period، in during of Reza shah kingdom reached its acme. In this period Iran with Germanys help could institute varied factories. But these factories couldn’t ability to make ready initial accessory and also they haven’t necessary export for continue in country .Therefore they need to Germany company. with in crease world war and blockade connection ways between country، make many trouble for Iran industrial. The acme of this trouble was when the alliance sally to Iran with pretext that expert present in Iran.
خلاصه ماشینی:
در اين دوره ايران توانست با کمک آلمان ها کارخانه هاي مختلفي را تأسيس نمايد، ولي ايـن کارخانه ها با دو مشکل اساسي روبرو بودند، اول توان تامين قطعات يدکي لازم براي دسـتگاه هـاي خود را نداشتند، دوم متخصصان لازم براي ادامه ي کار خود در داخل کشور را نداشـتند.
زمينه ها با پايان جنگ جهاني اول ،کم کم ثبات به اوضـاع مملکـت بازگشـت و پـس از درگيـريهـاي سياسي مختلف سرانجام با روي کار آمدن رضا شاه با ايجاد ثبات سياسي زمينه هايي جهـت ايجـاد ثبات اقتصادي پيش آمد،و وي تلاش هايي را جهت ادامه طرح صنعتي کـردن ايـران کـه از زمـان قاجار آغاز شده بود را پي گرفت .
مسئله مهمي که قبلا نيز به آن اشاره شد اين است که ، ايران در راه نوسازي صنايع خـود نيـاز بـه کمک خارجي داشت ، تا از لحاظ تربيت نيروي انساني ماهر، در اختيار قـرار دادن متخصـص و نيـز ارسال تجهيزات کشور را ياري نمايند و با توجه به شرايط موجود، دولت ايران از بين گزينه هاي در دسترس جهت اخذ کمک به آلمان توجه ويژه اي پيدا کرد.
در ايران نيز در اين زمان دولت در پي بکارگيري متخصصان نظامي خارجي براي تقويت ارتش بود، به همين خاطر در سال ١٩٢٢/١٣٠٢ يکي از افسران سابق ارتش آلمان به نام هـارتمن ( He G-Hartman) براي تاسيس کارخانه اسلحه سازي در تهران به استخدام دولـت ايـران درآمـد و کمي بعد چهار نفر آلماني ديگر نيز به او پيوستند.