چکیده:
نویسنده مفهوم «جهان در حالِ شدن» را جایگزین «جهانی شدن»نموده و با صورتبندی رهیافت «زیستْفرهنگ»، درصدد شرح فنون و سازوکارهای قدرت برای ادارۀ فرد و جمعیّت در قرن بیست و یکم است. به زعم وی، به موازات تکامل تکنولوژی و بسط تاریخی تمام عیار آن، حکومت بر انسان بیش از آنکه از طریق زیستْ سیاست و تکنولوژی بدن باشد؛ فراتر از آن، از طریق زیستْفرهنگ و تکنولوژی روان خواهد بود. نویسنده زیستْفرهنگ را امتداد زیستْ سیاست و شیوۀ نوین حکومتداری تعریف کرده و بر آن است که، قدرت با ترکیب تکنولوژی با استراتژیها و تکنیکهای پیچیدۀ روانکاوانه، «تکنولوژی روان» را برساخته و با به کار انداختن بی وقفۀ آن، همزمان به «انشعاب و تعلیق بزرگ فکر» و «بازآفرینی فزاینده در روان آدمی» روی آورده و با مرکزیت بخشیدن به لذّت بدن و لذّت مصرف، به تأسیس اقتصاد سیاسی آرشیتکتونیک (معماری گونه) و ادارۀ فرد و جمعیّت می پردازد. نویسنده،ضمن بازتعریف «امر سیاسی» (به مثابۀ قدرت با ماهیت تکنولوژیک و معطوف به روان)، حرکت به سوی«چرخش روانی در رشتۀ سیاست» و بنای«جامعه شناسی سیاسی روانکاوانه» را پیشنهاد، و دلایل و نتایج آن را شرحداده است.
In this study، the author has create the concept “Globecomization” instead of “Globalization” and by posing the question “how will Power continue to manage individual and society in the changing world?”، tried to formulate the concept of “Bioculture” as a conceptual couple for “Biopolitics”. The author has defined Bioculture as a new style of governance through an alloy-like composition of “Power، Technology and Psyche”. He has argued that along with the evolution of technology and its full-scale historical development in the coming decades، governing the man and his wishes will be more through the integration of technology and complex psychological strategies and techniques as “Psychotechnology” than through hard bureaucratic institutions. The author has also redefined “The Political” as “power with a technological nature and psychical-oriented” and mentioned the importance of psycho elements such as anxiety، excitement، desire، emotion، feeling، sensitivity، imagination، fantasy، memory، hysteria and violence in the new era of Bioculture. Finally، the author has proposed and then justified the need to move towards a “Psycho Turn in the field of politics” and creation of a “Psychoanalitic Political Sociology”.
خلاصه ماشینی:
تولد زیست فرهنگ درجهان درحال شدن به سوی «چرخش روانی » و بنای «جامعه شناسی سیاسی روانکاوانه » سجاد ستاری ١ استادیار گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (تاریخ دریافت : ٩٣/٧/١٤– تاریخ تصویب : ٩٣/١١/٢٨) چکیده نویسنده مفهوم «جهان درحال شدن »را جایگزین «جهانی شدن »نموده و با صورتبندی رهیافت «زیست فرهنگ »، درصدد شرح فنون و سازوکارهای قدرت برای ادارة فردو جمعیت در قرن بیست و یکم است .
نویسنده زیست فرهنگ را امتداد زیست سیاست و شیوة نوین حکومتداری تعریف کرده و بر آن است که ، قدرت با ترکیب تکنولوژی با استراتژی ها و تکنیک های پیچیدة روانکاوانه ، «تکنولوژی روان » را برساخته و با به کار انداختن بی وقفۀ آن ، همزمان به «انشعاب و تعلیق بزرگ فکر» و«بازآفرینی فزاینده در روان آدمی» روی آورده وبا مرکزیت بخشیدن به لذت بدن و لذت مصرف ، به تأسیس اقتصاد سیاسی آرشیتکتونیک (معماری گونه ) و ادارة فردو جمعیت می پردازد.
ک ؛١٩٩٢ Beck ؛ Harvey١٩٨٩ ؛ ١٩٩٤ Lash and Urry ؛ ٢٠٠٥ Bauman ؛ ١٩٩٧ Best and Kellner ؛ ٢٠٠٣ Urry ؛ ١٩٩٨ Franklin ؛ ٢٠٠٦ Lister and Marsh ,Hay ؛ Adam, Beck and Loon ٢٠٠٠؛١٩٩٢ Robertson؛گیدنز ١٣٨٤؛ کاستلز ١٣٩٠ و ١٣٩٣).
؛١٩٩٢ Beck؛ Harvey١٩٨٩؛ ١٩٩٤ Lash and Urry؛ ٢٠٠٥ Bauman؛ Best and ١٩٩٧ Kellner؛ ٢٠٠٠ Nash؛ ٢٠٠٣ Urry ؛ ١٩٩٨ Franklin؛ ٢٠٠٦ Hay and Marsh؛ کاستلز ١٣٩٣؛ الیوت و ترنر١٣٩٠؛ ستاری ١٣٩٥).