چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی شیوه ها و انگیزه های خودجرحی بدون خودکشی و تعیین ارتباط خودجرحی
بدون خودکشی با احتمال خودکشی در نوجوانان بزهکار و نوجوانان با سابقه بدرفتاری دوران کودکی. به
این منظور تعداد 232 نوجوان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به فهرست
رفتارهای خودجرحی بدون خودکشی، سیاهه کارکردهای خودجرحی و مقیاس احتمال خودکشی پاسخ
دادند. در 51 درصد از کل دو گروه 31 نفر از گروه بزهکار و 23 نفر از گروه با سابقه بدرفتاری دوران
کودکی، سابقه یکی از انواع رفتارهای خودجرحی بدون خودکشی به روشهای بریدن، سوزاندن، کتک
زدن خود، کوبیدن سر به دیوار و چنگ کشیدن وجود داشت. احتمال خودکشی در نوجوانان با سابقه
خودجرحی بدون خودکشی به طور معناداری بالاتر از گروه بدون سابقه این رفتار بود. تحلیل عاملی سیاهه
کارکردهای خودجرحی، انگیزههای پذیرش گروهی، ابراز آشفتگی، ضدخودکشی، اثبات خود، تمایز
خود از دیگران، ضد تجزیهای، تنظیم هیجانی و انتقام گرفتن را به عنوان انگیزههای خودجرحی بدون
خودکشی شناسایی کرد. انگیزههای تنظیم هیجانی، ابراز آشفتگی و پذیرش گروهی پیش بینی کننده احتمال خودکشی است.
خلاصه ماشینی:
"Penn, Esposito, Schaeffer, Fritz, Spirito 5.
کلونسکی ١ (٢٠٠٧) سیزده نوع انگیزه (تنظیم هیجانی، تمایز خود از دیگران ، تنبیه خود، مراقبت از خود، ضدتجزیه ای، ضدخودکشی، حس جویی، تعلق به همسالان ، اثرگذاری بین فردی، اثبات قدرت ، ابراز آشفتگی، انتقام گیری و خودمختاری) را که در دو عامل درون فردی و بین فردی طبقه بندی میشوند، به عنوان انگیزه های خودجرحی بدون خودکشی شناسایی کرده و آزمونی را برای سنجش این کارکردها تدوین کرده است .
Asarnow, Porta, Spirito, Emslie, Clarke 4.
Muehlenkamp, Ertelt, Miller, Claes 3.
شاخص های رگرسیون چند متغییره در پیش بینی احتمال خودکشی بر اساس انگیزه های خودجرحی متغیر R R2 Β B T P تنظیم هیجانی ٠/٣٨ ٠/١٤٩ ٢/٠٩ ٠/٢١٠ ٢/٩٦ ٠/٠٠١ ابراز آشفتگی ٠/٤٤ ٠/١٩٥ ٢/٠٤ ٠/١٩٤ ٢/٦٩ ٠/٠٠٣ پذیرش گروهی ٠/٤٦ ٠/٢١٧ ١/٨٣ ٠/١٧٣ ٢/٥٣ ٠/٠٠٨ بحث و نتیجه گیری هدف پژوهش حاضر شناسایی انگیزه های خودجرحی بدون خودکشی و بررسی ارتباط این انگیزه ها با شاخص های احتمال خودکشی در بین دو گروه از نوجوانان (با سابقه بدرفتاری دوران کودکی و بزهکار) بود.
همچنین ، در پژوهشی دیگر بر روی نوجوانان عادی، انگیزه های بین فردی خودجرحی بدون خودکشی (برای مثال جلب توجه ، پذیرش بین فردی، تعلق گروهی، کمک طلبی و انتقام گرفتن ) با درصد فراوانی تقریبا برابر با انگیزش های درون فردی (تنظیم هیجانی، ضد تجزیه ای، تنبیه خود، آرام شدن ) گزارش شده است (لوید ریچاردسون ، پرین ، دایکر، کلی ، ٢٠٠٧)."