چکیده:
هدف: پژوهش حاضربا هدف مقایسه اثربخشی گروهدرمانی با رویکرد پذیرش خویشتن به روش درایدن با آموزه های گروههای معتادین گمنام بر مولفههای سلامت روان افراد معتاد انجام شد. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح مقایسه گروههای نابرابر بود. در بخش گروهدرمانی 21 نفر بهطور داوطلبانه بهعنوان نمونه انتخاب شدند و تحت 10 جلسه گروهدرمانی بارویکرد پذیرش خویشتن قرار گرفتند. در بخش گروه معتادین گمنام نیز 27 نفر بهطور داوطلبانه بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به مدت شش ماه تحت آموزههای این جلسات قرار گرفتند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه سلامت روان استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد اثربخشی آموزههای گروه های معتادین گمنام در مقایسه با گروهدرمانی با رویکرد پذیرش خویشتن به شیوه درایدن بر سلامت روانی و کاهش علائم جسمانی و افسردگی افراد معتاد بیشتر است. نتیجه گیری: آموزههای گروه های معتادین گمنام به سبب ایجاد حس همدلی و انتخاب خود معتادین نسبت به روش گروه درمانی برای درمان علائم جسمانی، افسردگی و بهبود سلامت روان معتادان موثرتر می باشد.
Objective: The present study aimed to compare the effectiveness of self-acceptance group therapy by Dryden method with the teachings of NA groups in addicts' mental health.
Method: A semi-experimental research design with unequal groups was used for the conduct of this study. In group therapy section، 21 participants were voluntarily selected as the sample units and received 10 group therapy sessions with self-acceptance approach. In NA group، 27 participants were voluntarily selected as the sample units and received the teachings for six months. Mental Health Questionnaire (GHQ28) was used to collect data.
Results: The results showed that teachings of NA groups were more effective in addicts' mental health and the reduction of physical and depression symptoms compared to self-acceptance group therapy by Dryden's approach.
Conclusion: In comparison to group therapy، the teachings of NA groups are more effective in the treatment of physical and depression symptoms and the improvement of mental health in addicts due to the creation of a sense of empathy and freedom of selection.
خلاصه ماشینی:
"یافته ها: نتایج نشان داد اثربخشی آموزه های گروه های معتادین گمنام در مقایسه با گروه درمانی با رویکرد پذیرش خویشتن به شیوه درایدن بر سلامت روانی و کاهش علائم جسمانی و افسردگی افراد معتاد بیشتر است .
در بخش معتادین گمنام جامعه آماری شـامل افراد معتاد مراکز ترک اعتیاد شـهرسـتان کرمان به تعداد ٧٥٤ نفر بود که دوره ســم زدایی را گذرانده و حاضــر به قرار گرفتن تحت درمان گروهی نبودند ودر حال پیوســتن بـه گروه هـای معتــادین گمنـام بودنـد.
بحث و نتیجه گیری این پژوهش به منظور بررسـی و مقایسـه اثربخشـی گروه درمانی پذیرش خویشتن و آموزه های معتادین گمنام بر روی مؤلفه های ســلامت روان افراد معتاد انجام گرفت .
هم چنین باید این نکته را مدنظر داشـــت که مـدت زمان اجرا و تعداد جلســـات درمان افرادی که در گروه های خودیاری معتادین گمنام شـــرکت نموده اند، نســـبت به گروه درمانی پذیرش خویشـــتن بیشـــتر بوده و بنابراین میتوان این گونـه فرض کرد کـه تفـاوت معنـادار در تـأثیرگـذاری این دو شـــیوه درمـانی ناشـــی از گذشـــت زمان بیشـــتر، از ترک اعتیاد اســـت که خود موجب افزایش حس ارزشـــمندی، افزایش اعتمـادبــه نفس و کــاهش افســـردگی در افراد میشـــود.
نتایج به دســت آمده ضــرورت راه اندازی مراکز ارائه دهنده خدمات روان شـناختی و رفع موانع تشـکیل گروه های خودیاری معتادین گمنام را برای افراد معتـاد کـه در مســـیر ترک موادمخـدر دوره ســـم زدایی را گـذرانده اند، گوشـــزد مینماید."