چکیده:
آموزش صحیح زبان دوم و میزان موفقیت فراگیران و مدرس به عوامل متعددی بستگی دارد که از مهمترین این عوامل میتوان به راهبردهای آموزشی، شیوههای یادگیری، و ابزارهای آموزشی که مدرس انتخاب میکند اشاره کرد، اما این انتخاب نیز در صورتی صحیح یا کم نقص میباشد که مدرس با راهبردها و اثرات ابزارهای آموزشی آشنا باشد و متناسب با موقعیت به انتخاب بهترین آنها بپردازد. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی یک نرمافزار چندرسانهای برای آموزش تلفظ و درستنویسی واژههای فارسی است که توسط نگارندگان پژوهش حاضر و مبتنی بر رویکرد ساختگرایی تولید شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی بود و در قالب روش آزمایشی (از نوع شبه آزمایشی) انجام گرفته است. جامعهی آماری این پژوهش را 210 نفر از فارسیآموزان غیرفارسیزبان ورودی سال 93 مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) تشکیل میدهند و روش نمونهگیری این پژوهش، بر اساس نمونهگیری تصادفی ساده بود. طبق این روش، 40 نفر از فارسیآموزان انتخاب شدند که در نهایت 9 نفر از آنها به دلیل تسلط بر زبان فارسی و عدم همسانی در میزان آشنایی با زبان فارسی با بقیه افراد نمونه، از نمونه آماری کنار گذاشته شدند و تعداد 31 نفر شرایط لازم را برای شرکت در آزمون به دست آوردند که 16 نفر در گروه آزمایش (8 نفر پسر و 8 نفر دختر) و 15 نفر در گروه گواه (8 نفر پسر در گروه گواه و 7 نفر دختر)، برای تایید و یا رّد یک فرضیه اصلی و سه فرضیه جزئی پژوهش قرار گرفتند. سپس، از هر دو گروه آزمایش و گواه، پیشآزمون به عمل آمد و پس از 8 جلسه آموزش (برای گروه آزمایش از طریق نرمافزار، و برای گروه گواه بدون استفاده از نرمافزار)، دو گروه مورد آزمون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادههای بهدست آمده از پیشآزمون و پسآزمون نشان داد که آموزش از طریق نرمافزار چندرسانهای مذکور، تاثیر معنیداری بر یادگیری درست نویسی فارسیآموزان مورد مطالعه دارد، ولی بر یادگیری تلفظ صحیح واژههای فارسی توسط فارسی آموزان مورد مطالعه تاثیری ندارد. همچنین، یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش از طریق نرمافزار اشاره شده، در درستنویسی واژههای فارسی تاثیر معنیداری دارد.