چکیده:
امروزه توجه به رشد و رونق اقتصادی مبتنی بر سیاستگذاریهای علم و فناوری در سطح ملی، نه تنها یکی از مهمترین دغدغههای مدیران عالی سازمانها و نهادهای سیاستگذار است، بلکه بهعنوان یکی از موضوعات کلیدی تحقیقات حوزههای اقتصادی و مدیریت کلان از اهمیتی اساسی برخوردار است. ضرورت ارزیابی نظام ملی نوآوری برای کمک به سیاستگذاری و تعیین میزان تحقق اهداف کلان مسئلهای حیاتی است. در این تحقیق از مدلهای تحلیل پوششی دادههای شبکهای تن و تسوتسوی برای ارزیابی کارایی نظام ملی نوآوری ایران و 73 کشور دیگر در قالب فرایند دو مرحلهای تولید و تجاریسازی دانش استفاده شده است. نتایج نشان میدهد نظام ملی نوآوری ایران ناکارا است. مقدار کارایی کل و مراحل اول و دوم آن در حالت فعالیت ارتباطی آزاد برابر با 59/ 0، 79/ 0 و 18/ 0 و در حالت ثابت برابر با 74/ 0، 87/ 0 و 63/ 0 بوده و براساس مدل مبتنی بر متغیرهای کمکی 88/ 0 است. برای بهبود عملکرد، کاهش ورودیهای مراحل به مقدار تعیین شده، موجب افزایش مقادیر کارایی آنها و در نتیجه کارایی کل سیستم تا رسیدن به مرز کارا خواهد شد.
Today's it is essential to assess and determine the efficiency of NIS to achieve the objectives of macroeconomic policies. In this study, a network data envelopment analysis models are used to evaluate the performance of the national innovation system of Iran and 73 other countries in a two-stage process is the production and commercialization of knowledge. The results show that Iran's national innovation system is inefficient. The first and second stages and the overall efficiency in the free link are 0.59, 0.74 and 0.18, in a fixed link are 0.74, 0.87 and 0.63 and SBM is 0.88. To improve performance, reduce the amount specified inputs, increase their efficiency levels and thus the efficiency of the entire system will be up to the efficient frontier.