چکیده:
یکی از چالشهای نظری و عملی فراروی بوروکراسی دولتی پیوند یا جدایی سیاست و اداره است. بیتردید درجهای از دخالت سیاست در اداره نه تنها مضر نیست بلکه جلوهای از دموکراسی محسوب میشود؛ اما تزریق پررنگ سیاست در اداره منجر به سیاستزدگی منفی خواهد شد. هدف این پژوهش برکشیدن پیامدهای منفی چنین نوع سیاستزدگی در بوروکراسی دولتی در ایران است. پژوهش در دو مرحله کیفی و کمی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد دو بعد اداری و سیاسی مهمترین ابعاد سیاستزدگی بوروکراسی در ایران هستند که بعد اداری به سه مؤلفه بحران یادگیری، نفاق بوروکراتیک و بحران کارایی و بعد سیاسی نیز به سه مؤلفه بحران عدالت اجتماعی، بحران مشارکت و بحران مقبولیت طبقهبندی میشود.
خلاصه ماشینی:
سیاست زدگی بوروکراسی به معنای افزایش دخالت سیاست در امور اداره است که شاید یکی از نمودهای آن توجه بیشتر کارکنان بخش های دولتی نسبت به قبل به سیاست باشد و یا اینکه آن ها باید به گونه ای انتخاب شوند که به تحقق اهداف سیاسی خدمت کنند.
در سال های اخیر موضوع واکاوی و تحلیل تبعات سیاست زدگی بوروکراسی در نظام های سیاسی ٥٩ سیاست زدگی در بخش خدمات عمومی بسیار مورد توجه قرار گرفته است ؛ چراکه چنین پدیده ای پیامدهای منفی بسیار زیادی را در مرحله اول برای بوروکراسی و متعاقبا برای جامعه در پی داشته است .
در ادامه مقاله ، پژوهشگران پس از مطالعه و مداقه در دانش موجود، با توجه به اهمیت موضوع و در راستای تولید دانش بومی برای کشورمان ، اقدام به مصاحبه های علمی از خبرگان دولتی، سیاسی، دانشی و اجرایی کشور کردند تا چنانچه سیاست زدگی بوروکراسی در ایران صورت گیرد پیامدهای احتمالی آن به روش علمی شناسایی، استخراج و طبقه بندی شود تا ضمن آشنایی با این پدیده ، راه حل های مناسب جهت مواجه با آن اتخاذ شود.
نتایج این آزمون نشان میدهد با توجه به اینکه میانگین همه ابعاد بالاتر از ٣ و سطح معناداری ٠/٠٠٠ است و کمتر از ٥ درصد است لذا فرض H٠ در تمامی موارد رد و فرض H١، تأیید میشود؛ بنابراین ابعاد سطح دوم (بحران یادگیری، نفاق بوروکراتیک ، بحران کارایی، بحران واکاوی وتحلیل تبعات سیاست زدگی بوروکراسی در نظام های سیاسی ٧٧ عدالت اجتماعی ، بحران مشارکت و بحران مقبولیت )، ابعاد سطح اول (پیامدهای اداری و پیامدهای سیاسی) و در نتیجه کل پیامدها در صورتی که سیاست زدگی بوروکراسی در ایران رو دهد بر جامعه تحمیل خواهند شد.