چکیده:
نزاع دسته جمعی یکی از پدیده های مجرمانه شایع در جوامع از گذشته تا به حال محسوب می شود. این جرم، از جمله جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص است که حقوق ایران در ماده 615 قانون مجازات اسلامی(بخش تعزیرات)، پیش بینی کرده است. در بررسی علل و عوامل ارتکاب جرم مزبور، از حیث فردی و اجتماعی، از تحقیقات میدانی انجام گرفته در این زمینه استفاده شده است. به علاوه پس از تحلیل علل و عوامل فردی و اجتماعی، بروز نزاع دسته جمعی با استفاده از تحقیقات میدانی مزبور، طرق پیشگیری از وقوع این جرم، اعم از پیشگیری اجتماعی و کیفری مطرح گردیده است. از جمله علل و عوامل ارتکاب جرم منازعه از حیث علل و عوامل فردی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته، تأثیر جنسیت و سن است و از حیث اجتماعی مهاجرت، فقر، بیکاری و تضاد فرهنگی به عنوان متغیرهای ثابت شده در تحقیق می باشد. در زمینه راه کارهای پیشگیری اجتماعی از جرم، ابزارها و روش هایی همچون ایجاد هماهنگی و یکپارچگی فرهنگی و رواج سنت میانجی گری از یک سو و تجدیدنظر در مجازات های مقرر قانونی مذکور در ماده 615 قانون مجازات اسلامی، از حیث ایجاد خصلت بازدارندگی از سویی دیگر، در سیاست جنایی ایران ضروری به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
به علاوه پس از تحليل علل و عوامل فردي و اجتماعي، بروز نزاع دسته جمعي با استفاده از تحقيقات ميداني مزبور، طرق پيشگيري از وقوع اين جرم ، اعم از پيشگيري اجتماعي و کيفري مطرح گرديده است .
از جمله علل و عوامل ارتکاب جرم منازعه از حيث علل و عوامل فردي که در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته ، تأثير جنسيت و سن است و از حيث اجتماعي مهاجرت ، فقر، بيکاري و تضاد فرهنگي به عنوان متغيرهاي ثابت شده در تحقيق مي باشد.
در تحقيقات راجع به بررسي همه جانبه جرم منازعه که اصولا بايد شامل جنبه هاي حقوقي و جرم شناسي باشد، با وجود تحقيقات قابل توجه در جنبه حقوقي موضوع ،٢تاکنون از حيث بررسي علل و عوامل بروز اين جرم و نيز طرق پيشگيري آن ، تحقيقي در ادبيات جرم شناسي ايران به نظر نرسيده است .
به موجب اين تحقيقات ، فرضيه مقاله اين است که با توجه به داده هاي موجود، عوامل نامساعد فردي و اجتماعي مورد اشاره ، تأثير بسزايي در وقوع جرم منازعه داشته و راهکارهاي پيشگيري اجتماعي و کيفري به شرح مذکور در مقاله به منظور پيشگيري از وقوع آن امري ضروري است .
»١همان طور که در تعريف مزبور آمده است ، شناخت علل و عوامل جرم زاي منازعه و پيشگيري از وقوع اين جرم در زمره موضوعات جرم شناسي بوده و مي تواند در تدوين سياست جنايي مدبرانه که اتخاذ تدابير لازم را در مهار جرم اعم از کيفري و غير آنها طلب مي کند، واجد اهميت مخصوص براي دست اندرکاران تدوين سياست جنايي ايران باشد.