چکیده:
مقالۀ پیش رو در مقام مقایسۀ عملکرد حقوق ایران و انگلستان در رابطه با جبران خسارت بدنی برآمده و به هدف مشترک دو نظام دایر بر جبران خسارت وارده و جلب رضایت زیاندیده، و اعادۀ وضع پیشین زیاندیده است. اما در حقوق این دو کشور انواع مختلف ضررهای مادی و معنوی و جسمی با روش واحدی قابل جبران نیستند. به علاوه در نظام حقوقی انگلستان، مبلغ معینی برای جبران تمام خسارات بدنی در نظر گرفته نشده و جای خود را به ارزیابی موردی خسارت جانی داده که تعیین میزان این خسارت بر اساس موقعیت و ویژگیهای زیاندیده و اوضاع و احوال هر مصدوم به طور ویژه تعیین میشود و هنوز معیار مشخص و معینی برای جبران این خسارات وجود ندارد. این در حالی است که حقوق ایران مبلغ ثابتی در همه انواع خسارات بدنی اعم از خسارات عمدی و غیرعمد تحت عنوان دیه در نظر گرفته است.
خلاصه ماشینی:
بحـث قابليـت جبـران خسارات از ديرباز جزء موضوعات جنجال برانگيز حقوق تمام کشورها بوده و اهميت ويژه بدان داده شده است زيرا هر کس زياني به ديگري وارد نمايد، صرف نظر از نـوع آن (مالي، معنوي، بدني و جاني) در صورت جمع بودن ديگر شرايط (فعـل زيـان بـار، ورود ضرر و رابطۀ سببيت ) مکلف به جبران کامل همۀ خسارت ميباشد.
از اين دو ماده به خوبي ميتوان فهميد که خسارت از کارافتادگي در حقـوق ايـران قابل جبران است اما با توجه به اينکه در اين کشور نهادي به نام ديه وجود دارد فرض جبران اين خسارات در قالب ديه پيش بيني شده است ولي بهتر اسـت در مـواقعي کـه جاني به عمد در پي محروم نمودن زيان ديده از کسب درآمد و کار بوده ، عدالت قضايي و حفظ هنجارهاي اجتماعي و جلوگيري از رفتارهاي مجرمانه ايجاب کند که خساراتي تحت عنوان تعزير علاوه بر ديه توسط مجرم پرداخت شود و نحوة محاسـبۀ آن بـدين گونه باشد که در مورد افراد حقوق بگير به ميزان حقوق و مزاياي مدت از کارافتادگي و در مورد مشاغل آزاد که محاسبه آن با مشکلاتي روبروست با در نظـر گـرفتن متوسـط درآمد و اجارة منافع متعارف مصدوم ملاک قرار گيرد.
مبحث دوم : بررسي نقش افراد دخيل در خسارت بدني الف : نقش فاعل فعل زيان بار در ورود خسارات بدني در حقوق ايران و انگلستان هرکس عمدا يا در نتيجۀ بياحتياطي به جان يا سلامتي يا مال يا آزادي يا حيثيت يا به هر حق ديگر که قانون براي افراد در نظر گرفته لطمه اي وارد نمايد موجب ضرر مادي يا معنوي ديگري شود مسئول جبران خسارت ناشـي از عمل خود ميباشد.