چکیده:
پژوهش حاضر درصدد بررسی تأثیر بازخوردهای اصلاحی اساتید بر مهارت خواندن و درک مفاهیم، میزان اضطراب و نگرش فارسیآموزان خارجی نسبت به یادگیری زبان فارسی است. بهمنظوردستیابی به این هدف، ابتدا 44 فارسیآموز خارجی با سطح زبانی یکسان، بهصورت تصادفی از میان فارسیآموزان مرکز بینالمللی «آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان» دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پیش از آغاز پژوهش، هر دو گروه با استفاده از پرسشنامهی نگرش و اضطراب دورنیه (2005) و آزمون بسندگی زبان فارسی قنسولی (1389) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحلهی بعد، شرکتکنندگان گروه آزمایش ظرف 15 جلسه، انواع بازخوردهای اصلاحی را دریافت کردند. پس از اتمام جلسات، از شرکتکنندگان در هر دو گروه پسآزمون گرفته شد و دیدگاه هریک از گروهها نسبت به بازخوردهای اصلاحی دریافتی، از طریق مصاحبه و ضبط ویدئویی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون نمونهی تی مستقل حاکی از آن بود که فارسیآموزان گروه آزمایش در پسآزمونِ مهارت خواندن و درک مطلب، نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتهاند. همچنین، نتایج نشان داد که بازخوردهای اصلاحی اساتید تأثیر مثبتی بر کاهش سطح اضطراب فارسیآموزان داشته است. در رابطه با نگرش فارسیآموزان نسبت به یادگیری زبان فارسی، نتایج حاصله گویای آن است که در نتیجهی بازخوردهای دریافتی از سوی استاد، تغییر چشمگیری در نگرش فارسیآموزان ایجاد نشده است. اکثر مصاحبه شوندگان معتقد بودند بهمنظور افزایش میزان اثربخشی بازخوردها، باید از انواع گوناگون بازخوردهای اصلاحی با توجه به موقعیتهای مناسب بهره جست.
خلاصه ماشینی:
در پايان جلسات ، براي بار دوم آزمون بسندگي زبان فارسي جهت ارزيابي ميزان پيشرفت مهارت خواندن و درک مفاهيم زبان در دو گروه ، اجرا شد و تأثير بازخورد اصلاحي مدرس بر نگرش و سطح اضطراب فارسيآموزان نسبت به يادگيري زبان مورد سنجش قرار گرفت .
١. ارائه داده هاي پيش آزمون براي ارزيابي اين که آيا تفاوت معناداري بين گروه کنترل و آزمايش از لحاظ سطح بسندگي زبان فارسي وجود دارد يا نه ، يک آزمون تي مستقل اجرا شد.
ميانگين و انحراف استاندارد سطح نگرش نسبت به يادگيري زبان فارسي {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} براي اين که مشخص شود آيا اين تفاوت مشاهده شده از لحاظ آماري معنادار و مهم است يا خير، يک آزمون نمونه تي مستقل اجرا گرديد.
آزمون تي مستقل پس آزمون سنجش نگرش زبان آموزان نسبت به يادگيري زبان فارسي {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} به عبارت ديگر، هرچند نگرش شرکت کنندگان آزمايش در پس آزمون ، اندکي ارتقا يافته بود، اما اين تفاوت مشاهده شده در دو گروه از لحاظ آماري، مهم و معنيدار تلقي نميشود.
قطعا اين موارد دليل محکمي براي ارتقا نگرش زبان آموزان نسبت به يادگيري زبان فارسي و نيز کاهش سطح اضطراب آنان بوده است .
در رابطه با يافته ي دوم اين پژوهش ، نتايج نشان داد که بازخورد اصلاحي در ارتقا سطح نگرش زبان آموزان نسبت به يادگيري زبان فارسي تأثيري مهم و معنادار ندارد.
Principles of Language Learning and Teaching, Oxford: Oxford University Press.
Input, Interaction, and Corrective Feedback in L2 Learning.
cfm/ corrective_feedback_in_the_language_classroom.