چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی نوع و اندازه تاثیر شاخص های منتخب بخش تعاون در رشد اقتصادی استان های کشور انجام گرفت. بدین منظور از تکنیک های اقتصادسنجی داده های تابلویی و با توجه به وجود ناهمسانی واریانس در داده ها، از تخمین زن حداقل مربعات تعمیم یافته (GLS) پانلی استفاده شد. طبق نتایج، تاثیر اقتصاد تعاونی بر رشد اقتصادی استان های کشور مثبت و معنی دار ارزیابی گردید و کشش تولید سرانه حقیقی استان ها نسبت به شدت شرکت های تعاونی 10/0 درصد برآورد شد. همچنین تسهیلات اعطاشده به مشاغل خانگی نیز تاثیر مثبت و معنادار در رونق اقتصادی استان ها داشته هر چند کشش برآوردی آن کوچک بوده است (02/0 درصد). در مقابل، تسهیلات پرداخت شده به استان ها به منظور گسترش بنگاه های اقتصادی زودبازده تاثیر مثبتی در ارتقای تولید سرانه حقیقی استان ها نداشته است.
The aim of this study was to determine the type and size of the effect on selected cooperative sector indicators on the economic growth of various provinces. For this purpose، heteroskedasticity test in panel data-and autocorrelation techniques was utilized. A Panel Generalized Least Squares (PGLS) estimator was applied. According to the results، the significant positive impact of cooperatives on economic growth among provinces was evaluated and the elasticity of real per capita income to the number of cooperative enterprises 0.10 was estimated. The facilities granted to home-based businesses have a significant and positive impact on the province's economic boom; though had small elasticity (0.02). In contrast، facilities granted to the provinces to expand small and quick return enterprises had insignificant effect on real per capita income of provinces.
خلاصه ماشینی:
مدل مفهومی ارتباط اقتصاد تعاونی و اقتصاد مقاومتی (عبدی و کهن هوشنژاد، ١٣٩٥) اغلب مطالعات تجربی (چوپانی ، ١٣٧٩؛ شمس الدینی و حسینی ، ١٣٩٠؛ اکبرپور دباغی ، ١٣٨٨؛ پورصادق و همکاران، ١٣٨٩؛ عبدی و کهن هوشنژاد، ١٣٩٤) نقش تعاون در ارتقای سطح تولید و افزایش بهرهوری در اقتصاد را به صورت مفهومی و پیمایشی بررسی کردهاند و بدین منظور از روشهای تحلیلی - توصیفی ، توصیفی - همبستگی و ابزار پرسش نامه بهره بردهاند.
با عنایت به موارد فوق، هدف اصلی این پژوهش تخمین نوع و اندازه تأثیر متغیرهای بخش تعاون(شدت تعاونی ها،تسهیلات اعطا شده به مشاغل خانگی و بنگاههای زودبازده، و نرخ مشارکت اقتصادی) بر رشد اقتصادی استانهای کشور (٣١ استان) طی بازه زمانی ١٣٨٩-١٣٩٢ می باشد.
عبدی و کهن هوشنژاد (١٣٩٥) در مطالعه خود با عنوان«نقش اقتصاد تعاونی در تحقق الزامات اقتصاد مقاومتی » عنوان کردند که اگرچه براساس سیاست های کلی اصل ٤٤، بخش تعاون می بایست به سهمی ٢٥ درصدی از اقتصاد ملی تا پایان سال ١٣٩٤ دست می یافت ، شواهد نشان می دهد که سهم این بخش اختلاف قابل توجهی با هدف تعیین شده دارد.