چکیده:
حاجی ابرقوهی از شاعران گمنام شیعه در قرن دهم هجری است که اطلاعات چندانی از او در تذکرهها یافت نمیشود؛ اما میتوان با توجه به اشعارش اطلاعاتی درباره شعر و شخصیتش بهدست آورد. او در جوانی به دربار قطب شاهیان در هند که از حامیان ادب فارسی و در عین حال ارادتمندان اهل بیت بودند، میپیوندد. در دیوان حاجی ابرقوهی اشعار فراوانی در مدح رسول اکرم(ص) و امامان بزرگوار(ع) به ویژه در مناقب علی(ع) وجود دارد. اشعار علوی ابرقوهی در قالب قصاید، غزلیات، رباعیات و مثنوی عاشقانه مسمّی به ناظر و منظور، به شکل مستقل یا پراکنده در چند محور اصلی بیان شدهاند. در این مقاله اطلاعاتی دربارة زندگینامه شاعر، معرفی محتوا و ویژگیهای تنها نسخه موجود از دیوانش که هنوز تصحیح نشده است و تحلیلی از اشعار علوی او ارائه میشود.
خلاصه ماشینی:
معرفی حاجی ابرقوهی شاعر گمنام شیعی، با تکیه بر اشعار منقبت مولا علی(ع) در دیوان او زهرا پارساپور اکرم کرمی چکیده حاجی ابرقوهی از شاعران گمنام شیعه در قرن دهم هجری است که اطلاعات چندانی از او در تذکرهها یافت نمیشود؛ اما میتوان با توجه به اشعارش اطلاعاتی دربارۀ شعر و شخصیتش بهدست آورد.
این بخش که صفحات 26 تا 33 نسخه خطی را شامل می شود با این بیت شروع میشود: در منقــــبت امام ثـــــامن دادم چو حلاوه گشت ضامن بر اساس اطلاعاتی که در این بخش از زندگی حاجی ابرقوهی به دست می آوریم پدرش کرد و مادرش از لرستان بوده و بعدها به ابرقوه ( یا ابرکوه یکی از بخشهای استان یزد) آمده است.
در توجیه این اختلاف چند دلیل را می توان ذکر کرد: الف) قضاوت غیر منصفانۀ سام میرزا و عدم تعلق این بیت به حاجی ابرقوهی؛ ب) اشعار موجود در دیوان او مربوط به بعد از بیست و هفت سالگی اوست و آن شعر ضعیف متعلق به آغاز شاعری اوست؛ ج) قبول نوعی اعجاز در دنیای شعری او بر اساس خوابی که از دیوان او نقل شد چنان که ابرقوهی نیز گشایش زبان خود را مرهون لطف امام هشتم میداند.
قصاید مدحی حضرت علی (ع) در دیوان ابرقوهی در مجموع سه قصیده در دیوان ابرقوهی در مدح امیرالمؤمنین ملاحظه میشود که تنها یکی از این قصاید در نسخۀ موجود کامل است.
In the unique version of Abarghuhi divan has many poems in praise of the Prophet and Imams, especially the virtues of Ali ( AS).