چکیده:
در سال های اخیر تبلیغات گسترده ای درباره راه های برقراری صلح و هم زیستی مسالمت آمیز در سطح جهان شکل گرفته است در رویکردی بدبینانه به زندگی بشر، فعالیت هایی که دراین حوزه صورت می گیرد، ارزش چندانی ندارد. با این استدلال که اینگونه فعالیت ها از واقعیت امروزی گرایش های جهانی که همواره به کناره گیری از شر هشدار می دهد، و به " نزاع برای بقا" به عنوان یک اصل بیولوژیکی پای بند است، به دور است. در مقابل، یک دیدگاه خوش بینانه هم وجود دارد که همه ی افراد بشر را عضوی از یک خانواده می داند و همواره در پی کم کردن فاصله ها است؛ از این رو این مقاله پاسخ به این پرسش است که در نگرش اسلامی اصل، منشأ و مبداء"گفتگو" چیست؟<br /> در این مقاله به روش وصفی - تحلیلی بر امکان ارائه خوانش های مختلف حتی در یک دین ، مانند اسلام تأکید شده است. با علم به این که هریک از این خوانش های مختلف مسیر خود را یافته و بهره ی خود را از جریان های مختلف بشری و امیال اجتماعی خواهند برد . مصداق ها و شمولیت این رویکرد در رویداد های پیچیده جهانی به بوته ی آزمایش گذاشته شده، تا به بشر فرصتی دست دهد که کم کم بتواند بهترین راه را برای نزدیکی به آنچه که حق پنداشته می شود ، برگزیند.
خلاصه ماشینی:
از سوی دیگر، اسلام نظامی فقهی را برای جهانیان فراهم کرده است و ادعـا مـی کنـد این نظام مناسب همة انواع رفتارهای فردی ، اجتماعی ، سیاسی ، و فرهنگـی جامعـة بشـری است ؛ چراکه اسلام در خوانش و رویکرد بین خدا و بشر تفاوت قائل نمی شـود، بـرخلاف این سخن مشهور که در آیین مسیحیت رایج است : «أعط مـالله لله و مالقیصـر لقیصـر»؛ امـا دیدگاه اسلام آن است که همة جهان از آن خداست ، اما خداوند جهان را در اختیـار بشـر نهاده ، همان طور که در این آیة شریفه اشاره شده است : «آن چه در آسـمان و زمـین اسـت همه را به سود شما مسخر نمود» و در جهان بین آن چه خدا در اختیار دارد و آن چه انسان مالک آن است هیچ جدایی نیست !
خوانش ما از اسلام و رویکرد اسلامی ما باعـث مـی شـود اصـول زیـر را بـرای آغـاز گفت وگو مشخص کنیم : ـ ما به این که حقیقت مطلق در ذات خود واحد و در مصداق متعدد است ایمان داریم و برای دست یابی به سعادت بشری تلاش می کنیم ؛ ـ ما به تکثر و تعدد در نظام هستی ، که اختلاف ها، تفاوت ها، و چالش ها را ایجاد کـرده است ، ایمان داریم ؛ ـ ما باور داریم که عقل بشر می تواند حقیقت را درک کند و به مقایسة آثار مختلـف آن بپردازد تا بدین وسیله بتواند از ظواهر اشیا فراتر رود و به کنه حقیقـت موجـودات برسـد.