چکیده:
واکاوی سیر تاریخی ورود و گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی و بررسی دقیقتر ماهیت ترکیبی فرهنگ اسلامی در این منطقه که در قالب سنتهای آیینی، باورهای اجتماعی، عرفان و تصوف، ادبیات، فلسفه و جلوههای تمدنی ظهور یافته است، حکایت از آن دارد که عارفان مسلمان ایرانی، عرب و هندی، اصلیترین عاملان ظهور و گسترش اسلام در این منطقه بهشمار میآیند و فرهنگ اسلامی در این منطقه بویژه اندونزی، عمدتا از وجوه عرفانی بویژه تصوف ایرانی و شیعی تاثیر پذیرفته است. از سوی دیگر، به نظر میرسد به دلیل ماهیت عمدتا انسانی، اسطورهای و عرفانی موجود در فرهنگ اسلامی ایرانی و مالایی که همواره بر تعامل با دیگر فرهنگها بر مبنای صلح و دوستی و گفتوگوی سازنده تاکید داشته است، امروزه نیز میتوان از ظرفیتهای تاثیرگذار و مشترک موجود در عرفان اسلامی به عنوان نقطه تلاقی و تماس ایران شیعه با مسلمانان اهل سنت این منطقه بهره جست و ارتباطات تاثیرگذاری را جهت تعامل و گفتوگوهای سازنده فرهنگی بر پایه آن شکل داد. در این پژوهش، ضمن بررسی سهم عرفان در اسلامیسازی آسیای جنوب شرقی و بازتابها و تاثیرگذاریهای آن در فرهنگ و تمدن اسلامی در این منطقه؛ کارکردها و نقش عامل تصوف و عرفان در تسهیل فرایند ارتباطات فرهنگی میان ایران و مسلمانان این منطقه مورد بررسی قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
عرفان ؛ پل مشترک فرهنگی ایران و آسیای جنوب شرقی 1 محمد علی ربانی چکیده واکاوی سیر تاریخی ورود و گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی و بررسی دقیق تر ماهیت ترکیبی فرهنگ اسلامی در این منطقه که در قالب سنت های آیینی، باورهای اجتماعی، عرفان و تصوف ، ادبیات ، فلسفه و جلوه های تمدنی ظهور یافته است ، حکایت از آن دارد که عارفان مسلمان ایرانی، عرب و هندی، اصلیترین عاملان ظهور و گسترش اسلام در این منطقه به شمار میآیند و فرهنگ اسلامی در این منطقه بویژه اندونزی، عمدتا از وجوه عرفانی بویژه تصوف ایرانی و شیعی تاثیر پذیرفته است .
از سوی دیگر، به نظر میرسد به دلیل ماهیت عمدتا انسانی، اسطوره ای و عرفانی موجود در فرهنگ اسلامی ایرانی و مالایی که همواره بر تعامل با دیگر فرهنگ ها بر مبنای صلح و دوستی و گفت وگوی سازنده تاکید داشته است ، امروزه نیز میتوان از ظرفیت های تأثیرگذار و مشترک موجود در عرفان اسلامی به عنوان نقطه تلاقی و تماس ایران شیعه با مسلمانان اهل سنت این منطقه بهره جست و ارتباطات تاثیرگذاری را جهت تعامل و گفت وگوهای سازنده فرهنگی بر پایه آن شکل داد.
“Sufism in the Malay -Indonesia World” , Iranian Mysticism on Southeast Asia.