چکیده:
بسیاری از برنامهریزان و سیاستگذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد میکنند و در همین ارتباط گردشگری نیز با برنامهریزی اصولی و شناسایی مزیتها و محدودیتها میتواند، نقش موثری در توسعه شهرها و روستاها و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. گردشگری، از فعالیتهای مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست. سیاست توسعه گردشگری، رویکردی است که شهر با تاکید بر آن میتواند ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد. این پژوهش با هدف بررسی و نقش راهبرد اقتصادی مناسب برای توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و با هدف کاربردی میباشد. این تحقیق از دو جنبه دارای نوآوری میباشد یکی این که ترکیب متغیرهای استفاده شده در این موضوع مقاله تاکنون در این جامعه مورد آزمایش قرار نگرفته است و نوآوری دوم این که جامعه آماری موضوع تحقیق (ساکنین شهر بندرعباس) با تحقیقات قبلی متفاوت است. در این پژوهش از روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه جهت جمع-آوری اطلاعات مورد نظر استفاده شده، در همین ارتباط جامعه آماری این تحقیق ساکنین شهر بندرعباس بود و در تحقیق حاضر برای محاسبه حجم نمونه از روش نمونهگیری تصادفی ساده و قابل دسترس استفاده شد و حجم نمونه مورد مطالعه، 100 نفر برآورد گردیده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نوع آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و از آزمون خی دو استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است گسترش شبکه حمل و نقل برای گردشگران باعث افزایش اشتغال می شود، افزایش امکانات تفریحی منطقه باعث افزایش اشتغال میشود و همچنین افزایش امنیت گردشگران باعث گسترش اشتغال میشود.
خلاصه ماشینی:
واژه گردشگري مدت زيادي نيست که در دنيـا مرسـوم شده ، اما با توجه به اينکه باعث رشد اقتصـادي و ايجـاد تنـوع فعـاليتي، اشـتغال زايـي و افـزايش درآمد براي ساکنان ميشود، از سوي جامعه بين المللي در سياست هاي توسعه محلي و منطقه اي بر اين امر بسيار تأکيد شده است (٢٠١١ ,Karimzadeh).
بنابراين مساله اساسي مقاله حاضر اين اسـت کـه آيا اقتصاد گردشگري بر توسعه پايدار شهري در شهر بندرعباس تاثير معنادار دارد يا خير؟ توجه به پيچيدگيها و گستردگي فعاليت هاي گردشـگري و اثـرات اقتصـادي آن برتوسـعه شهرها،گردشگري مـيتوانـد بسـترهاي لازم بـراي توسـعه پايـدار شـهري را فـراهم آورد.
در اين تحقيق به دنبـال پاسـخگويي بـه سـوالات زيـر هستيم : - آيا گسترش شبکه حمل و نقل براي گردشگران باعث افزايش اشتغال ميشود؟ - آيا افزايش امکانات تفريحي باعث افزايش اشتغال ميشود؟ - آيا بين ايجاد امنيت گردشگران و گسترش اشتغال رابطه معنادار وجود دارد؟ پيشينه تحقيق باباخاني و صادقي (١٣٨٦) در تلاش براي شناسايي تـاثيرات اقتصـادي مجتمـع گردشـگري تفريحي غار عليصدر بر روستاهاي مجاور آن دريافتند که اگرچه ورود گردشـگران باعـث بـالا رفتن سطح دستمزد پيشه وران بخش کشاورزي و يا غيرکشاورزي شده ، اما تاثيرات منفي نيـز از قبيل عدم علاقه جوانان به کار کشاورزي، افزايش ميـزان اجـاره بهـا زمـين هـا و کـاهش قـدرت خريد افراد فقير را به همراه داشته است .
جمعه پور و احمدي (١٣٩٠) در پژوهشي براي بررسـي تأثيرگردشـگري بـر معيشـت پايـدار روستاي برغان شهرستان ساوجيلاغ بدين نتيجه رسيدند که گردشگري تاثير بسيار محـدودي در به وجود آمدن اشتغال در اين روستا داشته و تمامي گروه هاي جامعه محلي از اين صنعت منتفـع نشده اند و در مواردي نيز اين صنعت تأثيرات منفي اجتماعي و زيست محيطـي بـه همـراه داشـته است .