چکیده:
پژوهش حاضر به شناسایی و ارائه الگوی کارکردهای اتحاد راهبردی برای بنگاههای کوچک و متوسط موفق می پردازد. کارکردهای اتحاد راهبردی شامل تقویت مزیت رقابتی، تقویت قابلیتهای کارآفرینانه و نوآورانه، سرمایه اجتماعی، و بینالمللی شدن بنگاههای کوچک و متوسط می شوند. روش انجام این پژوهش به صورت آمیخته (کیفی و کمّی) است. در بخش کیفی، از مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان صنعت قطعهسازی باتجربه در اتحادهای راهبردی بهره گرفته شد. نمونهها به صورت هدفمند انتخاب شدند و حجم آنها با توجه به ماهیت پژوهش کیفی، تا اشباع دادهها (دوازده نفر) ادامه یافت. در بخش کمّی، الگوی به دست آمده در بخش کیفی در قالب پرسشنامه در اختیار 100 نفر از مدیران و کارشناسان صنعتی باتجربه در اتحادهای راهبردی در صنعت قطعهسازی استان تهران قرار گرفت. سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، سازه طراحی شده تایید شد. در نهایت، نتایج به دست آمده در چهار دسته کلی؛ تقویت مزیت رقابتی، تقویت قابلیتهای کارآفرینانه و نوآورانه، تقویت سرمایه اجتماعی، و بینالمللی شدن بنگاه جای گرفتند. از بین چهار مولفه شناسایی شده، الگوی تقویت قابلیتهای کارآفرینانه، تقویت سرمایه اجتماعی، بینالمللی شدن بنگاه، و تقویت مزیت رقابتی به ترتیب بیشترین تاثیر را در شکلگیری اتحادهای راهبردی دارند. این پژوهش، به شناسایی و ارائه الگوی بومی از کارکردهایی منجر شده است که بنگاههای کوچک و متوسط برای بهرهمند شدن از آن، وارد اتحاد با شرکتهای بزرگ میشوند.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش، به شناسایی و ارائه الگوی بومی از کارکردهایی منجر شده است که بنگاههای کوچک و متوسط برای بهرهمند شدن از آن، وارد اتحاد با شرکتهای بزرگ میشوند.
اتحاد راهبردی همکاری بلندمدت بین دو یا تعداد بیشتری از شرکتها برای انجام مبادلههای خاص است که به تحقق اهداف متقابل و بیشینهکردن عملکرد از راه کاهش هزینه، کسب دانش، و توسعه بازار منجر میشود (Shakeri & Radfar, 2017; Zoogah et al.
همانطور که پژوهشهای پیشین نشان میدهند، بنگاههای کوچک و متوسط به دلیل کمبود منابع مالی، فیزیکی، و مدیریتی وارد اتحاد با شرکتهای دیگر میشوند و این مشارکت منبع بزرگ مالی و غیرمالی را برای این بنگاهها فراهم میآورد (Joshi & Dixit, 2014; Subramanian et al.
مبانی نظری و پیشینه پژوهش اتحاد راهبردی اتحاد در مورد سازمانها و بنگاهها به یک قرارداد همکاری بین دو شرکت در راستای سرمایهگذاری مشترک اشاره دارد که از آن در جهت هدف ورود به یک بازار درحالتوسعه و در عین حال برای پاسخ دادن به محدودیتهای محیط کسبوکار استفاده میشود (Leiblein & Reuer, 2004).
همچنین، ژائو (2014) به این نتیجه رسیده است که بنگاههای کوچک و متوسط برای دستیابی به منابع (شبکهای و راهبردی) وارد اتحاد میشوند.
در این مرحله از پژوهش (بخش کیفی)، با انجام مصاحبههای نیمهساختاریافته، کارکردهای اتحاد در صنعت قطعهسازی برای بنگاههای کوچک و متوسط شناسایی شدند.
در این پژوهش، کارکردهای اتحاد برای بنگاههای کوچک و متوسط موفق در صنعت قطعهسازی شناسایی شده است.
بینالمللی شدن بنگاه و ورود به بازار بینالملل: از دیگر نتایج مطلوب اتحاد برای بنگاههای کوچک و متوسط است.