چکیده:
اگرچه ایران پیش و پس از انقلاب درگیر برنامههای متعدد توسعه بوده، اما موضوع توسعه هیچگاه موضوع جدی محافل علمی ایران نبوده است. با وجود آنکه چندین حوزه دانشگاهی از جمله اقتصاد، جامعهشناسی، مدیریت دولتی، علوم سیاسی و مانند آن به ظاهر متصدی مباحث علمی این حوزه بودهاند، ولی در عمل پیشرفت جدی حاصل نشده است. شاید یکی از دلایل جدی آن، نبود یک حرکت منسجم و تعامل همافزا بین کلیه رشتههای مختلف دخیل در موضوع توسعه باشد. در این میان، برخی رشتهها جمعآوریکننده و تسهیلگر حرکت جمعی همه رشتهها به سوی نظامی از الگوها در توسعه هستند که در این مسیر هم چندالگویی را جایگزین تکالگویی کرده و هم اذهان عمومی را برای این تغییر آماده میکنند. یکی از بهترین رشتهها برای این حرکت، خطمشیگذاری عمومی است. سازوکار این تغییر در این پژوهش آمده است.
خلاصه ماشینی:
تأملی در چیستی «الگو» در الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت: مداقههایی از منظر خطمشیگذاری عمومی سید مجتبی امامی( استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق علیهالسلام، تهران، ایران دریافت: 18/05/1397 پذیرش: 29/11/1397 اگرچه ایران پیش و پس از انقلاب درگیر برنامههای متعدد توسعه بوده، اما موضوع توسعه هیچگاه موضوع جدی محافل علمی ایران نبوده است.
به همین دلیل است که اگر به دلایلی خاص و مقطعی، محصولات فکری این رشتههای مختلف به مدعیان دیگر رشتهها عرضه شود، یا متهم به این میشوند که مبتنی بر پیشفرضهای غیراسلامی پدید آمدهاند، و یا اینکه مسائل و دغدغههای اصلی موضوع توسعه یا الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت نادیده گرفته شده و درنتیجه مباحثی بیمعنا یا غیرقابل استفاده تولید شدهاند.
مشکلات مجموعه علوم انسانی و اجتماعی امروز برای پرداختن به بحث الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت به مشکل حاضر محدود نمیشود و بهتازگی نیز پدید نیامده است.
اغلب تلقیهای فوق در این برداشت متفق هستند که هر الگویی را که آنها برای الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت طراحی کردند، باید همچون یک نقشه ساختمان مورد اهتمام کلیه بازیگران دیگر قرار گیرد.
آسیبی را که به نظر میرسد در همینجا باید حل کنیم، این است که بسیاری از ما تصور میکنیم که امکان دارد کسی بدون داشتن الگویی – هر گونهای که باشد – با جهان اجتماعی مواجهه داشته و یا آن را مدیریت کند؛ برای همین است که بسیار میشنویم و میخوانیم که «ما الگو نداریم».