چکیده:
خواجوی کرمانی یکی از غزلسرایان معروف قرن هشتم و اصطلاحا از شاعران گروه تلفیق
و الگوی اصلی حافظ در جریان غزلسرایی است . در این مقاله که به روش کتابخانه ای و به
شیوة توصیفی-تحلیلی نوشته شده است به بررسی سبک شناسی غزلیات خواجوی کرمانی
پرداخته ایم . هدف اصلی این مقاله بررسی و تعیین ویژگیهای سبکی و محتوایی در غزلیات
خواجوی کرمانی است . نتایج تحقیق نشان میدهد که بحر رمل از میان یازده بحری که
خواجو غزلیات خود را در آن اوزان سروده است ، بسامد بیشتری دارد.استفاده از تشبیهات
حسی به حسی، ایهام در انواع مختلف آن ، تلمیحات گوناگون ،از جمله ویژگیهای غزل خواجو
در سطح ادبی هستند. وجود تعداد بیشمار اسلوب معادله ، تشخیص و پارادوکس در غزلیات
وی نشان میدهد که خواجو از نخستین کسانی است که قدمهای آغازین را برای پیدایش
سبک هندی برداشته است .عشق ، بخش مهمی از مضامین غزلیات او را تشکیل میدهد و پس
از آن مضامین عرفانی در غزل او نمود بیشتری دارد.
Kamaluddin Abu al-Atta Mahmoud bin Ali bin Mahmoud Kermani, known as "Khawaju" and known as "Khawaji Kermani", is one of the eighth-century famous poets and so-called Hafiz poets in the Ghazal al-Ghazali period. In this paper, which is written in a descriptive-analytical way, we have studied the stylistics of Kermani's sonnets. The main purpose of this article is to investigate and determine the style and content characteristics of Kermani sonnets. The results of the study show that the Ramal bhajr is more frequent than the eleven bhaju at which its sonnets are composed. The use of sensory-to-sensory similes, ambiguity in its various forms, various implications, including the characteristics of the sonnets at the literary level. are. The numerous patterns of equation, diagnosis and paradox in his sonnets indicate that Khaju was one of the first to take the first steps in the emergence of the Indian style. Love forms an important part of his sonnets and then the mystical themes in the sonnets. He has more appearance. He is, of course, a professional mystical poet because he is only interested in mystical themes and themes. In some cases the combination of love and mysticism and the combination of the two with elements of Randy and Calandari worlds has given special prominence to his words.
خلاصه ماشینی:
( صورخيال در شعر فارسي، شفيعي کدکني: (45 تشبيه از ديدگاه وجه شبه و ادات تشبيه -تشبيه بليغ : بلبل بوستان شرع اختر آسمان دين / کوکب دري زمين دري کوکب سما (٢١ب ٥) -تشبيه مجمل : ساقي مي چون زنگ ده کآيينه جان من است / باشد که بزدايد دلم ز آيينه جان زنگ مرا(٢٢ب ٢) -تشبيه مفصل : شديم همچو ميانت نحيف و نتوان گفت / که نيست با کمرت هيچ در ميان ما را (٣٥ب ٦) -تشبيه مرسل : من خفته همچو چشم تو رنجور و در دلت / روزي گـــــذر نکرد که آن ناتـوان کجاست ؟ (٢٤ب ٣) -تشبيه موکد : گهي که بــــــلبل روح از قفس کـــند پرواز / زنم اگر نه در اين دم صفير شوق زنم (٦٦٦ب ٤) (رجوع شود به تصویر صفحه) همانطور که مشاهده ميگردد بسامد تشبيه بليغ نسبت به بقيه بيشتر است و اين نشان ميدهد که شاعر سعي دارد، انديشه ها و عواطف خود را با رساترين تشبيه بيان کند، وي براي بيان تجربه ها، انديشه ها و عواطف خود درصدد کوتاه نمودن تصاوير شعري اش برآمده است و قصد دارد بدين وسيله تخيل و ابهام را در تشبيهاتش توسعه دهد، اما شعرش را دچار ابهام همه جانبه نميکند، به عبارتي؛ تمام راه ها را براي درک مخاطب از تخيل هنري اش نميبندد، وي اين تصميم و عقيده اش را با درصد بالاي تشبيه محسوس به محسوس و معقول به محسوس ، عملي ميسازد و به سبک شاعران سبک خراساني، تشبيهات قابل درک و ملموس ميآفريند.