چکیده:
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی نقش واسطهای هوش فرهنگی در رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاههای شمال خوزستان پرداخته است. روش: روش پژوهش نیز توصیفی از نوع همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل مسیر بوده است. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 375 نفر بودند که از بین جامعه دانشجویان دانشگاههای شمال خوزستان با روش نمونهگیری چند مرحلهای انتخاب شدند. برای سنجش متغییرهای مورد مطالعه از پرسشنامههای هوش فرهنگی (انگ و همکاران، 2004)، ویژگیهای شخصیتیNEO (کاستا و مک کری، 1985) مهارتهای اجتماعی ماگر (1972) و معدل کل برای پیشرفت تحصیلی استفاده شد. تحلیل دادهها توسط روش آماری معادلات ساختاری انجام گرفت. جهت آزمودن اثرهای مستقیم، یک الگوی پیشنهادی ارائه شد که با حذف مسیرهای غیر معنیدار و ارائه الگوی نهایی برازش خوبی حاصل گردید. همچنین جهت آزمودن اثرهای واسطهای نیز روش بوت استراپ مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: یافتهها بیانگر این بود که ویژگیهای شخصیتی برونگرایی، گشودگی و وجدانی بودن به جز توافق پذیری از طریق هوش فرهنگی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی اثر غیرمستقیم مثبت داشتند. ویژگی شخصیتی روانرنجوری به واسطه هوش فرهنگی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی اثر غیرمستقیم منفی داشت. نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش، ویژگیهای شخصیتی به واسطه هوش فرهنگی بر پیشرفت تحصیلی و مهارتهای اجتماعی دانشجویان، اثرگذار هستند. بنابراین پیشنهاد میشود که نظامهای آموزشی مانند دانشگاهها به منظور طراحی و برنامهریزی جهت پیشرفت تحصیلی و ارتقای مهارتهای اجتماعی دانشجویان، ابعاد روانی شخصیت و هوش فرهنگی فراگیران را سنجش کنند. در این راستا برگزاری همایشها، سمینارها، کارگاهها و برنامههایی همچون بازدید و گردش علمی و فرهنگی، پژوهش، و مسابقات و ارائه فعالیتهای گروهی پیشنهاد میشود.
Introduction: This study aimed to examine the mediating role of cultural intelligence in the relationship between personality traits and social skills and academic achievement of students at Universities of Northern cities of Khuzestan. Method: The research methodology was descriptive and correlational through structural equation modeling (SEM) and the path analysis. Participants in the study were 375 from community of college students from the Universities of Northern cities of Khuzestan selected by multistage random sampling. Participants answered the Cultural Intelligence Questionnaire (Ang, et al., 2004), personality traits NEO (Costa and McCrae 1985) Mager social Skills (1972). For academic achievement their GPA was used. Data analysis was performed by using the statistical method of structural equations. Results: The findings showed personality traits of extraversion, openness to experience, and conscientiousness had indirect positive effect on social skills and academic achievement through cultural intelligence. Neuroticism had indirect negative effect on social skills and academic achievement. Conclusion: Therefore, educational systems such as universities should plan to promote students’ personality and cultural intelligence In order to increase their academic acheivement and social skills.. This can be done through conferences, seminars, workshops and plans such as cultural and scientific camping researche, competition and teamwork for university students.