چکیده:
هدف پژوهش حاضر فهم و بازخوانی منازعه نظری سیاست متعالیه با سیاست دانیه بر پایه آیات قرآن کریم و دادههای تاریخی است. پرسش اصلی این پژوهش، بررسی چرایی سرسختی مخالفت مشرکان مکه با رسول خدا(ص) میباشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و بر این فرض استوار است که تعالیم و آموزههای اسلام با نظام سیاسی حاکم بر مکه سازگاری نداشت و بدین صورت منشاء خصومتهای سیاسی شده بود. نتایج حاکی از آن است که به نظر میرسد دلیل مخالفت مشرکان مکه با رسول خدا(ص) به درگیر شدن اسلام با نظام سیاسی حاکم بر مکه باز میگردد و مبانی نظری سیاست متعالیه اسلام در تقابل جدی با سیاست دانیه عرب جاهلی میباشد. پیامهای قرآن کریم از همان لحظه نزول در مکه مکرمه ناظر به حیات سیاسی و اجتماعی بوده است. اگر سرسختی مشرکان مکه در میان نبود و رسول خدا(ص) در این شهر حکومت اسلامی را پایهگذاری میکردند، قطعاً نزول احکام مدنی اسلام هم به تأخیر نمیافتاد. این سخن در تقابل با دیدگاه برخی است که گمان کردهاند آیات مکی برخلاف آیات مدنی با واقعیات عینی درگیر نیست. این آیات بیشتر درباره جهان پس از مرگ و روز جزا و بحث از آفرینش و عبادت الله است.
The purpose of the present study is to comprehend and review the theoretical argument between the transcendent politics and mundane politics based on the verses in the Noble Qur’an and the historical data. The main research question investigates the cause of the stubborn opposition of the disbelievers in Mecca against the Prophet (PBUH). The method of study is descriptive analysis and it relies on the hypothesis that the instructions of Islam were not compatible with the dominant political system in Mecca and it thus led to some political conflicts. The results convey that it seems the reason of the opposition of the disbelievers in Mecca against the Prophet (PBUH) is related to the contradiction between Islam and the dominant political system in Mecca and that the theoretical principles of the transcendent politics of Islam are in serious contradiction with the mundane politics of the ignorant Arabs. The messages of the Noble Qur’an since the time of revelation in holy Mecca confirm the political and social life. If there was not the stubborn opposition of the disbelievers in Mecca and the Prophet (PBUH) could establish the Islamic state in that city, the revelation of the civil rules of Islam definitely would not have been delayed either. This statement is in contrast with the perspective of some who suppose the Makki verses, contrary to the Madani verses, are not about objective realities. These verses are mostly about the afterlife, the hereafter, the creation, and the worship of Allah.
خلاصه ماشینی:
نتايج حاکي از آن است که به نظر ميرسد دليل مخالفت مشرکان مکه با رسول خدا(ص ) به درگير شدن اسلام با نظام سياسي حاکم بر مکه باز ميگردد و مباني نظري سياست متعاليه اسلام در تقابل جدي با سياست دانيه عرب جاهلي ميباشد.
اگر سرسختي مشرکان مکه در ميان نبود و رسول خدا(ص ) در اين شهر حکومت اسلامي را پايه گذاري ميکردند، قطعا نزول احکام مدني اسلام هم به تأخير نميافتاد.
جنبه هاي تاريخي يا عملي منازعه ميان سياست متعاليه و سياست دانيه در بعثت رسول الله (ص ) از سوي مورخين و تحليل گران انديشه سياسي اسلام ، زياد مورد توجه واقع شده است .
منحصر در موضوع مهم يکتاپرستي يا روز رستاخيز نبوده ، بلکه آيات مکي با حيات سياسي و اجتماعي قوم عرب و مشرکان مکه درگير شده است و بخش مهمي از مخالفت آنان با دعوت رسول خدا(ص ) به همين مسأله بازميگردد.
اين وجود هستيبخش که نامش الله است ، نزد عرب جاهلي شناخته شده بود و لفظ الله در ميان آنان واژه آشنايي ميباشد و نام برخي عبدالله بوده ، چنانکه نام پدر رسول خدا(ص )، عبدالله است .
وقتي مشرکان مکه از سوي رسول الله (ص ) با مطالبه برهان براي شرک و بت پرستي روبه رو شدند، عقيده باطل شان را اينگونه اصلاح کردند که ما اين بت ها را شفيع خود نزد خدا قرار ميدهيم .
قرآن کريم عمده بهانه هاي قريش در مخالفت با شخص محمد رسول الله (ص ) را ذکر کرده است .