چکیده:
یکی از بحث برانگیزترین موضوعها در بین محققانی که به گردشگری مذهبی علاقه مندند ، مفهوم آن ، ارتباط بین زیارت و گردشگری و شناسایی ظرفیتهای این نوع گردشگری است. هدف این پژوهش ارائه دیدگاهی نو به مقوله گردشگری مذهبی و توسعه آن در استان همدان است. برای این منظور ابتدا مبانی نظری گردشگری مذهبی، مورد مطالعه قرار گرفت. سپس، چارچوب پیشنهادی برای دستهبندی جاذبههای گردشگری مذهبی ارائه شد و ظرفیتهای گردشگری مذهبی در استان معرفی گردید و برای دسترسی به آنها، مسیرهای این نوع گردشگری در سطح استان تعریف شدهاند. بنا بر یافتههای تحقیق و شاخصهای معین شده 11 مسیر گردشگری مذهبی در استان پیشنهاد شده است. روش تحقیق این مطالعه، مشاهده مستقیم ظرفیتهای محدوده مورد بررسی و استفاده از مطالعات آرشیوی و اطلاعات ثانویه است. در پایان، پیشنهادهایی برای توسعه گردشگری مذهبی در استان بیان شده است.
One of the most controversial issues among researchers interested in religious tourism,
Its meaning is the connection between pilgrimage and tourism and identifying the capacities of this type of tourism. Target
This study presents a new perspective on the category of religious tourism and its development in Hamadan province. For
For this purpose, the theoretical foundations of religious tourism were first studied. Then, the framework
A proposal was made to categorize religious tourist attractions and religious tourism capacities
Introduced in the province and to access them, the routes of this type of tourism in the province
Are defined. According to the findings of the research and the identified hierarchy of 11 religious tourism routes in
Proposed province. The research method of this study is direct observation of the capacities of the case area
Review and use of archival studies and secondary information. Finally, suggestions for development
Religious tourism is expressed in the province.
خلاصه ماشینی:
(٢٠١٢ ,Kara and Kesik ,Egresi, Bayram ) کشور پهناور ايران با تنوع فرهنگي بسيار که منجر به شکل گيري آداب و رسوم گوناگون در سراسر کشور شده ، علاوه بر دارا بودن ديگر جاذبه ها، داراي آئين هاي مذهبي ، بناها، زيارتگاه ها و مکان هاي مقدس بسياري است که هر نقطه اي از آنرا براي توسعه گردشگري مذهبي مساعد نموده است .
امروزه اکثر پژوهشگران بين گردشگر و زائر تمايز قائل نمي شوند که از آن جمله مي توان به مطالعات السن و تيموتي ٢ (٢٠٠٦) ، السن (٢٠١٠) ، راج و مورپث ٣ (٢٠٠٧)، کالينز کرينر٤ (٢٠١٠) ، ديگنس ٥ (٢٠٠٦) ، کلبر٦ (٢٠٠٦) که بر روي جنبه هايي مانند تئوري ها، پاردايم ها، تعاريف ، ويژگي هاي مسافر مذهبي و انگيزه هاي گردشگران مذهبي دنياي مدرن صورت گرفته است ، اشاره نمود.
اُلسن و تيموتي (٢٠٠٦) مطالعات انجام شده در اين حوزه را در چهار بخش دسته بندي کردند: تمايز قائل شدن بين گردشگر و زاير ، الگوهاي سفر و ويژگي هاي گردشگران مذهبي ، اقتصاد گردشگري مذهبي ، اثرات منفي در سايت هاي مذهبي و جشنواره ها، مطالعات بسياري در چهار بخش بيان شده با توجه به پيروان مکاتب و اديان يا بر حسب مناطق جغرافيايي صورت گرفته است که بسياري از آنها درباره مفاهيم گردشگري مذهبي ، زيارت و الگوهاي سفر از منظر پيروان اديان و مکاتب مختلف بوده و اثرات اقتصادي آن توسعه اين نوع گردشگري در منطقه مورد مطالعه ، مي باشد.