چکیده:
متخصصان سراسر جهان اتفاق نظر دارند که برنامههای توسعه جز با مشارکت زنان به ویژه زنان روستایی نمیتواند پایدار و موفق باشد و صنعت گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و همسو بودن مهارتها و توانمندیهای ویژه زنان و نیازمندیهای صنعت گردشگری همچون تهیه غذا، مهمانداری و صنایع دستی توجه به مشارکت این قشر از جامعه روستایی در فرایند برنامهریزی جهت توسعه فعالیتهای گردشگری را ضروریتر میسازد که متأسفانه شواهد موجود نشان از عدم مشارکت قشر زنان دارد. با وجود این که زنان عهدهدار بخشی از فعالیتهای این صنعت هستند اما از عایدات ناشی از آن چیزی نصیبشان نمیشود. ذکر این نکته ضروری است که بدون مشارکت مردم محلی بویژه زنان روستایی در برنامهریزی جهت توسعه فعالیتهای گردشگری و نیز عدم دانش و آگاهی از درک و نگرش این قشر از جامعه میزبان نسبت به پیامدهای این صنعت نمیتوان امید موفقیت در کسب منافع ناشی از این صنعت و در نهایت نیل به توسعه پایدار امید چندانی داشت. لذا در این پژوهش که یک پژوهش پیمایشی ـ توصیفی است با استفاده از ابزار پرسشنامه به بررسی و تحلیل جنسیتی رضایتمندی، انتظارات و نگرش جامعه میزبان که ساکنان هشت روستا از شهرستان ایذه در استان خوزستان (325 نفر حجم نمونه براساس جدول تاکمن و نمونه گیری به روش تصادفی ) پرداخته شد و تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS صورت گرفتهاست. نتایج حاکی از نگرش مثبت زنان نسبت به پیامدهای گردشگری روستایی در این شهرستان می باشد. همچنین میزان رضایتمندی، نگرش و انتظارات زنان نسبت به مردان از گردشگری بیشتر بوده و بین زنان و مردان در این متغیرها تفاوتهای آماری معنیداری وجود داشته است.
Villages have special cultural and natural attractions, potential and actual potential for attracting tourists considerably and thus gain from this industry that is known as "clear industry" and can be as a strategy to achieve sustainable development. All experts worldwide agree that the only development programs is the participation of women, especially rural women that can be successful and sustainable tourism and the exception was not being aligned to skills and abilities of women and special needs such as food industry, tourism, and hospitality industries manually according to these classes of rural community participation in planning process for development of tourism activities, which evidence against this is despite the women responsible part of the activities of this industry, but the revenues from what is not for them . Note that without the participation of local people, particularly rural women in planning for development of tourism activities and lack of knowledge and understanding attitude of the host society toward the impacts of this industry can'nt hope for success in business and industry benefits, to achieve sustainable development found. This study is a descriptive study using survey questionnaires to the gender analysis of satisfaction, expectations and attitudes of the residents of eight villages Izeh city in Khuzestan province (325 cases based on sample size table Tuchman) has been discussed and analyzed by SPSS software. Results indicate a positive attitude towards the impacts of women in rural tourism in this city and the satisfaction, attitudes and expectations toward more men and between women and men in these variables was existed a significant difference.
خلاصه ماشینی:
بررسم تفاوت بيز رضايتمندي، انتش ارات و نگرش زنان و مردان جامعه روستايم در خ١ون گردقگري روستايمک مورد مطالعه قضرستان ايغه در استان خوزستانت خديئه سليمانم هارونم١، بضمز خسروي پور١، مسعود برادران ٢، من١ور غنيان 3 ١- دانش آموخته کارشناسي ارشد ترويج و آموزش کشاورزي دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي خوزستان ٢-استاد گروه ترويج و آموزش کشاورزي دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي خوزستان غو٣- دانشياران گروه ترويج و آموزش کشاورزي دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي خوزستان تاريخ دريافت :غ١٣٩٧/١٠/٠ تاريخ پذيرش: ١٣٩٧/١٠/١٢ چکيده روستاها به دليل جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي ويژه، پتانسيل قابل توجهي در جذب گردشگر و در نتيجه کسب منافع ناشي از اين صنعت را که به صنعت پاک معروف است دارا مي باشند و مي توان از اين صنعت به عنوان راهبردي براي نيل به توسعه پايدار بهره گرفت .
ذکر اين نکته ضروري است که بدون مشارکت مردم محلي بويژه زنان روستايي در برنامه ريزي جهت توسعه فعاليت هاي گردشگري و نيز عدم دانش و آگاهي از درک و نگرش اين قشر از جامعه ميزبان نسبت به پيامدهاي اين صنعت نمي توان اميد موفقيت در کسب منافع ناشي از اين صنعت و در نهايت نيل به توسعه پايدار اميد چنداني داشت .